วายร้าย...ละลายรัก

“คุณอีวานคะ ตื่นได้แล้วค่ะ!”
เจ้าของห้องนอนนิ่งไม่ตอบรับคนมาปลุกแม้แต่น้อย อย่างคงหลับตาพริ้มอย่างสบายเช่นนั้น
วณาราจึงจำต้องเขย่าและเอ่ยเรียกอีกครั้ง
“คุณอีวะ...ว้าย!”
หญิงสาวตกใจที่ตนเองก็ถูกคนที่คิดว่ากำลังหลับอยู่ ดึงกระชากจนเธอล้มทับคนนอนอยู่พอดี วณารานิ่งค้างเมื่อได้สบตาคมคู่นั้นที่เธอไม่ทันได้สังเกตว่าเขาตื่นลืมตาขึ้นมาตอนไหน
สองสายตาประสานกันราวกับโดนต้องมนต์สะกด โดยเฉพาะชายหนุ่มที่กำลังเคลื่อนใบหน้าของตนเองให้เข้าใกล้คนตรงหน้าอย่างไม่รู้ตัว กระทั่งริมฝีปากของเขาประกบกับริมฝีปากอวบอิ่มของหญิงสาว ทั้งคู่นิ่งอย่างนั้นจนหญิงสาวได้สติก่อนจึงรีบผละออกจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว
หญิงสาวทำตัวไม่ถูกเมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันว่าเธอจะได้ประกบปากกับเจ้านายตนเอง แล้วอย่างนี้ตนจะเอาหน้าไปไว้ไหนจะทำหน้าอย่างไรเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเขา...
หวังว่าเจ้านายจะไม่คิดว่าเธอนั้นอ่อยเขาหรอกนะ แต่หารู้ไม่ว่าเป็นคนที่นอนบนเตียงนั่นแหละที่วางแผนอ่อยเจ้าตัวให้ตกหลุมพรางที่เขาขุดไว้...
“เอ่อ...ขอโทษค่ะ เดี๋ยววะ หวานไปเตรียมน้ำให้อาบนะคะ”
วณาราก้มหน้าก้มตาบอกเจ้านายหนุ่มของตน
หญิงสาวไม่กล้าสบตาชายหนุ่มแม้แต่น้อยรู้สึกหน้าของตนร้อนผ่าวขึ้นมาพอเอ่ยจบก็รีบหมุนตัวไปเตรียมน้ำให้ทันที
อีวานยกยิ้มมุมปากด้วยความพึงใจที่ได้เห็นปฏิกิริยาของหญิงสาวเช่นนั้น นั่นหมายความว่าเจ้าตัวเริ่มหวั่นไหวให้เขาบ้างแล้ว แถมเธอก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรที่เขาจูบเธอ
“หึ ๆ”
วณารารีบเดินออกจากบริเวณห้องนอนของเจ้านายหนุ่มด้วยใจเต้นรัว ตั้งแต่เกิดมาจนถึงตอนนี้หญิงสาวไม่เคยใกล้ชิดชายใดมาก่อน