สิ่งที่เจอ คือรัก (Finally I find you)

เมื่อนักเขียนสาวอย่างลลิตา ต้องออกเดินทางเพื่อตามหาสิ่งใหม่ๆ ให้กับงานเขียนของเธอ แต่แล้วสิ่งที่ได้เจอมันกลับมีมากกว่าพล็อตนิยาย

*******************************************************

“ลองชิมดูได้นะตา ส้มของพี่รับประกันความอร่อย” บรรณพัตพูดเสร็จชายหนุ่มไม่รอช้าเดินตรงไปเด็ดส้มลูกสวย ก่อนจะลงมือแกะแบ่งครึ่งแล้วยื่นส่งให้กับลลิตา

“ขอบคุณค่ะพี่พัต อื้อฮือ เนื้อส้มฉ่ำ หวานอร่อยมากๆ เลยค่ะ” ลลิตาเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้นในรสชาติส้มสดๆ ที่เธอได้รับประทาน ส้มของบรรณพัตมีรสชาติหวานอร่อย เปลือกบาง ล่อน และแกะง่ายมากๆ

“อร่อยจริงๆ นะคะพี่พัต ไม่เชื่อลองกินดูสิคะ” ลลิตาพูดพร้อมกับรอยยิ้มหวานที่ระบายอยู่เต็มใบหน้า แล้วยื่นชิ้นส้มที่อยู่ในมือป้อนให้บรรณพัตได้ลองรับประทาน ว่าสิ่งที่เธอพูดไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลย

บรรณพัตมองมือเรียวที่ยื่นชิ้นส้มป้อนให้เขาก่อนที่ชายหนุ่มจะอ้าปากรับแล้วเคี้ยวอย่างอารมณ์ดี รู้สึกสุขใจอย่างที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มานานมากแล้ว

“หวานจริงๆ ด้วยครับ ไม่คิดมาก่อนเหมือนกันว่าส้มที่ไร่ของพี่จะหวานได้มากขนาดนี้ ต้องขอบคุณคนป้อนด้วยนะครับ”

“อือค่ะ” ลลิตาก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย เพราะจากสายตาของบรรณพัตที่มองตอบมานั้นมันช่างทำให้รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง มีความรู้สึกแปลกๆ ปั่นป่วนภายในเหลือเกิน สาบานว่าตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยรู้สึกขัดเขินกับสายตาของใครได้มากถึงขนาดผู้ชายตัวสูงที่ยืนยิ้มหวานต่อหน้าของเธอมาก่อนจริงๆ