คนใกล้ตายมีลางบอก

ยายของผม ก่อนที่แกจะตาย แกเจ็บป่วยอยู่นานหลายเดือน มีเพื่อนบ้านมาเยี่ยมกันเยอะมาก แต่ละคนมา ก็ล้วนแต่มาเล่าเรื่องต่างๆมากมาย
ผมยังเด็กอยู่ในตอนนั้น ก็ฟังเขาเล่ากัน มันมีทั้งเรื่องที่น่ากลัว และน่าแปลกใจ ก็ตื่นเต้นตามประสาเด็กบ้านนอกในสมัยที่บ้านเมืองยังไม่มีความเจริญแสงสีอะไรเลย กลางคืนยังจุดตะเกียงกันอยู่ และน้ำที่กินที่ใช้ก็ตักจากลำคลองหน้าบ้านเเอามาใส่โอ่งไว้
ช่วงที่ยายอาการหนักนั้น สีหน้าสีตาของแม่เครียดมาก
ยายขาดใจตายราวๆสามโมงเย็น
สองวันก่อนที่ยายจะจากไป อยู่ดีๆหมาในบ้านที่เลี้ยงเอาไว้สามตัว พวกมันก็พากันส่งเสียงหอนโหยหวนทั้งที่กลางวันแสกๆ
และวินาทีที่ยายจะหมดลมไปจริงๆ มันก็หอนอีก ทำให้คนบนบ้าน ที่อยู่กันสี่คน ก็คือแม่ และน้องๆของแม่อีกสามคน มองหน้ากัน หันไปอีกทียายหยุดหายใจไปแล้ว
ว่ากันว่าหมาเหล่านั้นมันต้องเห็นอะไรสักอย่างที่คนมองไม่เห็น
มันเป็นลางบอกเหตุร้ายอย่างหนึ่ง.