ม่านร้ายทรายพิศวาส

“พยัคฆ์หนึ่ง! พยัคฆ์หนึ่ง! ได้ยินไหม...ให้ตายสิ! ผู้กอง!!!” จ่าร็อคพูดอย่างเร็วรัวเพื่อติดต่อผู้กองสาวที่กำลังสอดแนม ด้วยการติดเครื่องดักฟังเสียง อยู่ในท้ายรถ
“ผู้กองครับ!!! ผู้กอง!!!”
“จะเรียกทำไมจ่าร็อคฉันกำลังใช้สมาธิ”
“กลุ่มของซีคราชิดไปถึงที่รถแล้วครับ” เสียงตื่นเต้นของจ่าคู่หู ผู้กองสาวต้องตื่นตัวตาม
“อะ...อะไรนะ! ซีคราชิมาแล้ว ทำไมเร็วจัง”
สมาธิหลุดอย่างฉับพลัน ผู้กองสาวไม่ต้องฟังจ่าร็อคสาธยายต่อก็รู้ด้วยสัมผัส ว่ามีกลุ่มคนขึ้นไปนั่งบนรถ จนเธอรู้สึกได้ถึงแรงขยับเขยื้อน ที่สะเทือนมาถึงในท้ายรถ
กึก!!!
“ให้ตายสิ!!! ท้ายรถล็อคอัตโนมัติ!!!” ท่ามกลางความไม่คาดคิดของผู้กองสาว ที่ยังแก้สถานการณ์อันเสียเปรียบไม่ได้ รถก็ขับเคลื่อนออกไป โดยมีผู้กองสาวติดอยู่ภายในท้ายรถ
“พยัคฆ์หนึ่ง! ผู้กองครับ!! ผู้กอง!! จะทำยังไงต่อดีครับ!!” เสียงจ่าร็อค ขาดหายไปในที่สุด ด้วยประสบการณ์การปฏิบัติการที่ผ่านมา ผู้กองสาวฉุกคิดขึ้นมาได้
“ต้องถูกตัดสัญญาณการสื่อสารแน่”
เป็นอย่างที่ผู้กองสาวคิด ซีคราชิดที่คาดเดาว่าจะถูกสอดแนม ได้กระทำการตัดสัญญาณสื่อสาร เพื่อตัดตอนบุคคลรอบตัวของหญิงสาวนิรนามออกไป
ใบหน้าหล่อเข้มฉาบยิ้ม ที่แม่เสือสาวมาติดกับดัก ขั้นตอนต่อไปเธอก็คงจะหลับสนิทด้วยฤทธิ์ยานอนหลับ ที่กำลังรมควันเข้าไปยังกระโปรงท้ายรถ

****เรื่องนี้เคยวางขายแล้ว***