ข้ามฟ้าพบตะวัน When I met him

คำโปรย...
จันทรารัตน์นคร ว่ากันว่าเป็นนครที่รุ่งเรืองที่สุดในประวัติศาสตร์ เพราะมีแม่ทัพผู้สามารถเรียกลมเรียกฝนได้ดังใจปรารถนา ยามใดที่บ้านเมืองถูกรุกรานก็จะได้พบกับพายุกระหน่ำสาดใส่กองทัพจนไม่อาจต้านทานได้ต้องล่าถอยกลับไป
ทว่าไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าแท้จริงแล้วแม่ทัพผู้วิเศษนั้นจะเป็นเพียงหญิงสาวที่ปลอมตัวมาเป็นชายนามว่า 'ข้ามฟ้า'

'ทิวา' ชายใบ้ผู้พลัดหลงเข้ามาในหมู่บ้านหมอกซ่อนจันทร์ในคืนบูชาจันทร์ จิตใจ ใสซื่อบริสุทธิ์ เขาอยากอาสาไปเป็นทหารให้กับกองทัพจันทรารัตน์นคร จึงยอมเข้าร่วมประเพณีแข่งขันของบุรุษเพื่อหวังให้หญิงสาวที่ชื่อเหมือนแม่ทัพข้ามฟ้าช่วยให้เขาเข้ากองทัพได้
............

หญิงสาวเดินตามเสียงนั้นไปอย่างไม่รู้ตัว แว่วเสียงนั้นกังวานและยินดียิ่งที่นางจะก้าวข้ามไปและทวีความรุนแรงมากขึ้นเมื่อใจของนางปวดร้าวอย่างโหยหา ใครสองคนนั้นที่นางไม่เคยพบหน้าตั้งแต่เกิดมา

ข้ามฟ้า..พวกเราคิดถึงลูก..

ข้ามฟ้าแทบไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังร่ำไห้ หัวใจของนางเหมือนแตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ข้ามฟ้า..กลับบ้านเรา

นางเบิกตาโพลง เสียงนั้นชัดเจนดังมาจากแดนนั้น ดินแดนของพระอาทิตย์ อาคิรานคร…

ข้ามฟ้าจับอกข้างซ้าย สีหน้าบิดเบี้ยวความรู้สึกนี้บีบรัดจนนางไม่อาจกลั้นเสียงความเจ็บปวดได้ น้ำตาหลั่งรินออกมาไม่ขาดสาย

“นี่มันกระไร ทำไมข้าเป็นแบบนี้”

น้ำเสียงนางสั่นเครือ รู้สึกสับสน ภาพรอบกายพร่ามัวลงและหมุนคว้าง นางหอบหายใจ ไม่อาจทนอะไรได้อีกจึงถอยหล่นออกมา เพียงไม่กี่ก้าว เรี่ยวแรงก็หายไปเสียแล้ว

พลันนั้นเสียงร้องคำรามจากสัตว์สี่เท้าดังอยู่ด้านหลัง นางหันขวับไปมองก็พบกับเสือตัวใหญ่ มันจ้องนางเขม็ง

นี่เป็นเสือที่ทิวาบอกนางหรือเปล่า ถ้าใช่ นางต้องนิ่งไว้ก่อน แต่เวลานี้ดวงตาของนางมองไม่เห็นอะไรแล้ว นางยกมือขึ้นอย่างอ่อนแรง ร่างเริ่มซวนเซ วินาทีที่ตัวเองกำลังจะสลบลง อ้อมกอดของใครคนหนึ่งก็รับนางไว้ได้

ในห้วงสุดท้าย นางจำได้ว่าเป็นใคร

"ทิวา"