ลิขิตรัก ฉบับรีไรท์

น้ำเสียงฟังคุ้น ๆ เสียงฝีเท้าดังมาใกล้สุดทางเดิน ที่เธอยืนทำงานอยู่ เธอไม่ทันระวังถอยหลังชนเขาเต็มแรง เขาประคอง
ร่างเล็กขอโทษขอโพย เธอกล่าวขอบคุณ
“ขอโทษดิฉันไม่ทันระวังเอง คุณเจ็บตรงไหนบ้างคะ”
เธอแหงนหน้าสบตาคู่นั้น เขากระชากเธอเข้ามาสวมกอด ดีใจเหมือนเจอดวงใจที่ทำหล่นหายไปนานแรมปี
มินตากลอกนัยน์ตาส่ายไปมา ตะลึง! แต่ครู่เดียวกลับออกอาการตื่นตระหนก เขาจะทำอย่างนี้ต่อหน้าธารกำนัลมากมายไม่ได้