ต้องมนต์นายหัว

เพิ่งเริ่มงานได้เพียงวันแรก "ดาวเรือง" ก็เกือบจะถูกชายหนุ่่มหุ่นล่ำข่มขืนคารีสอร์ท มิหนำซ้ำชายคนนั้นยังเป็นเจ้าของรีสอร์ทและยังเป็นเจ้านายคนใหม่ของเธอด้วย แต่แล้วเรื่องทั้งหมดก็กลายเป็นเรื่องเข้าใจผิด หญิงสาวจึงถูกคาดโทษจาก "นายหัวคาวี" ผู้เป็นเจ้าของรีสอร์ทธารสวรรค์ ที่เกือบจะพลั้งเผลอล่วงเกินเธอเข้าโดยเข้าใจผิดว่าเป็นหวานใจของเขา
เรื่องวุ่นวายจึงเริ่มขึ้นอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวเตรียมใจ ระหว่างพนักงานสาวจอมแก่น กับ นายหัวคาวี ผู้อีโก้สูงและมีความหื่นเกินล้าน
//
“นายหัวจะทำอะไรฉัน...ไม่นะ ฉันยังไม่พร้อม”
“ฉันนี่นะจะทำอะไรเธอ?” ผู้เป็นเจ้าของห้องหยุดกึกอยู่ข้างเตียง ริมฝีปากหยักหนาใต้รอยหนวดเขียวขรึมนั้นเกือบจะหลุดหัวเราะหลังย้อนถามหน้าตาถมึงทึง ถึงแม้ว่าคำพูดของหญิงสาวมันจะจริงก็เถอะ
“ก็ใช่น่ะสิคะ แล้วนี่ฉันมาอยู่ในห้องนอนนายหัวได้ยังไง แล้ว...แล้วทำไม...” ดาวเรืองพูดพร้อมกับชะโงกลงมองที่หน้าอกของตัวเองด้วยสีหน้าเหยเกจนคาวีแทบหลุดหัวเราะ สายตาคมกริบของเขานั้นจดจ้องมองใบหน้าเนียนหวานที่คงกำลังมุ่นคิดอยู่ว่า เสื้อผ้าตัวเก่าของหล่อนนั้นมันหายไปไหน แล้วทำไมเสื้อแขนยาวของเขาและกางเกงแพรตัวเก่งถึงมาอยู่บนร่างของเธอได้
“ฉันขอโทษที่ผลักเธอล้มที่น้ำตก เธอหมดสติไปหลายชั่วโมงเลย ทีแรกฉันว่าจะพาไปโรงบาลแล้ว แต่เห็นว่าฟื้นแล้วก็คงไม่เป็นไรล่ะมั้ง อย่างเธอน่ะเป็นพวกกระดูกแข็ง” พูดจบ เขาก็หันหลังกลับ แล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับสิ่งที่หญิงสาวกำลังมุ่นคิดอยู่ ดาวเรืองได้แต่เงยหน้ามองตามแผ่นหลังหนาที่ตรงดิ่งไปยังตู้เสื้อผ้า ก่อนจะเปิดบานตู้เสื้อผ้าออกกว้าง แล้วเอื้อมไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดกาย จากท่อนบนแล้วล้วงเข้าไปเช็ดท่อนล่างที่อยู่กลางหว่างขา ก่อนที่มือหนาจะโยนผ้าขนหนูผืนเล็กนั้นมาที่เตียงนอน แล้วมันก็ช่างบังเอิญโปะลงบนหน้าของดาวเรืองพอดิบพอดี