วิมานเหมราช

ถ้าเข้ามาพบราคาเต็มให้รอโปรโมชั่นรอบถัดไปนะคะ ภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ไรท์อยากให้นักอ่านทุกท่านซื้อในราคาที่ไม่แพงค่ะ ^_^ ขอฝากนิยายเซ็ต : วิมานเหมราช / โซ่สวาทคิมหันต์ / พันธนาการจอมทัพ / อุ้มรักเจ้าหัวใจ ไว้ด้วยนะคะ
*******************************
เมื่อชีวิตถูกบีบบังคับด้วยความจำเป็นเช่นนี้ เด็กอายุสิบแปดปีอย่างปาลิตาก็คงทำอะไรได้ไม่มาก และนี่เป็นเพียงทางเลือกเดียวที่ดีที่สุดสำหรับเธอแล้วในเวลานี้ นั่นคือการยอมพลีกายเพื่อแลกกับเศษเงินของพ่อเลี้ยงเหมันต์
********************************
"แปลว่าเลือกขายให้ฉัน" เหมันต์ถามย้ำอีกครั้ง

"ค่ะ" ปาลิตาตอบเสียงสั่นน้ำตาคลอหน่วย

"ถ้าอย่างนั้นมีสองเรื่องที่เธอต้องรู้ไว้ คือหนึ่งฉันเซ็กซ์จัดมาก อาจจะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอได้ทั้งวันทั้งคืน และทุกครั้งที่ฉันต้องการเธอห้ามปฏิเสธ เรื่องที่สองฉันไม่ชอบคนขัดใจ ฉันสั่งให้ทำอะไรเธอก็ต้องทำ เธอคิดว่ายอมรับทั้งสองข้อนี้ได้รึเปล่า"

เด็กสาวยืนนิ่งมองคนพูดอย่างคาดไม่ถึง วินาทีนี้เขาเหมือนเป็นอีกคนที่ไม่ใช่พ่อเลี้ยงเหมันต์ที่เคยแสนดีคนนั้นอีกแล้ว

"ถ้าไม่ได้ก็กลับออกไป" ดวงตาคมละออกจากใบหน้าเด็กสาวแล้วกลับไปให้ความสนใจเอกสารบนโต๊ะด้วยท่าทีเพิกเฉยต่อเธอ

ปาลิตายืนชั่งใจในสิ่งที่พ่อเลี้ยงบอกก่อนจะตัดสินใจหันหลังกลับ

เหมันต์เงยหน้าขึ้นมองก่อนจะถอนหายใจเมื่อเด็กสาวกำลังจะเดินออกไปจากห้อง ใจหนึ่งก็โล่งอกที่ไม่ต้องมีเมียเด็กขึ้นมาจริงๆ เขาไม่ชินเท่าไหร่เพราะปกติไม่เคยคิดจะพาตัวเองไปยุ่งกับเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ เผื่อจับพลัดจับผลูขึ้นมาจะได้เข้าคุกโดยไม่รู้ตัว แต่ทว่าใจหนึ่งก็แสนเสียดายอย่างบอกไม่ถูกเพราะเด็กมันก็น่ารักน่าใคร่อยู่ไม่น้อย

ปาลิตาจับลูกบิดประตูนิ่งแต่ยังไม่เปิดออก เธอกำลังรู้สึกกลัวในสิ่งที่พ่อเลี้ยงกล่าว เขาจะทำอย่างที่พูดจริงหรือเปล่านะ แต่ถ้าเธอไปหานายอำเภอล่ะ หรือว่าต่อให้เธอจะไปขายให้นายอำเภอก็คงไม่ต่างกัน

ต่างสิ...อย่างน้อยพ่อเลี้ยงก็ยังเคยใจดีกับเธอและยาย แต่นายอำเภอเป็นคนแบบไหนเธอยังไม่เคยรู้เลย เอาล่ะ ไม่ว่ามันจะหนักหนาสักแค่ไหน เธอก็ต้องทำให้ได้เพื่อยาย พอตัดสินใจแบบนั้นจึงหันกลับไปใหม่

"หนูยอมรับได้ทุกอย่างค่ะพ่อเลี้ยง ไม่ว่าจะกี่ข้อก็ทำได้"

ปากกาที่กำลังจรดลงบนกระดาษชะงักนิ่งเมื่อได้ยินแบบนั้น เหมันต์มองเด็กสาวที่หันหลังกลับมาใหม่อย่างคาดไม่ถึง แต่ทว่าก็ยังคงท่าทีนิ่งเฉยเอาไว้

"ตัดสินใจดีแล้วเหรอ"

"ค่ะ"

"งั้นเข้ามาใกล้ๆ" ชายหนุ่มวางปากกา และขยับหมุนเก้าอี้ทำงานให้หันไปด้านข้าง

ปาลิตากำมือแน่น สูดลมหายใจเข้าลึกพยายามข่มความกลัว ก่อนจะเดินอ้อมโต๊ะทำงานของเขาไปทางด้านขวา แล้วยืนนิ่งตรงหน้าเขา

"ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด"

ดวงตากลมโตไหวระริก มือเล็กดึงรั้งเสื้อยืดสีอ่อนขึ้นผ่านทางศีรษะ จากนั้นก็ตามด้วยกางเกงผ้าป่าน น้ำตาที่คลออยู่ค่อยๆ ไหลรินลงในขณะที่ปลดเปลื้องชุดชั้นในออกเป็นอย่างสุดท้าย ถอดเสร็จก็แสนกระดากอายจนต้องรีบเอามือหนึ่งปิดส่วนบนและอีกมือปิดส่วนล่างทั้งน้ำตา

นัยน์ตาคมจดจ้องทุกการกระทำของเด็กสาวด้วยแววเฉยชาทั้งที่หัวใจของเขากำลังเต้นเร้ารุนแรงมากกว่าครั้งไหนๆ

********************************
กรุณาโหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจนะคะ
ขอขอบคุณสำหรับการสนับสนุนของทุกท่านล่วงหน้าค่ะ