รักนี้(ผี)ไม่หลอก

เธอคือวิญญาณสาวผู้อาภัพ
ส่วนเขาคือผู้ที่เข้ามาเพื่อปลดปล่อย
เขาและเธอเกี่ยวพันกันมาตั้งแต่อดีตชาติ
ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน เธอกับเขา ต้องครองคู่กัน

-------------------------------------------

“เจ้คิดถึงผมบ้างหรือเปล่า”
“หืม...” คนถูกถามดูจะอึ้งไปนิดหน่อย ที่จู่ๆ ก็ได้ยินประโยคทำนองนี้ หัวใจเธอจากที่เต้นในจังหวะปกติก็ถี่กระชั้นมากขึ้นราวกับมีชีวิต
“ว่าไง เจ้คิดถึงผมหรือเปล่า”
“คิดถึงสิทำไมจะไม่คิดถึง” สิปางส่งยิ้มให้อีธาน เขาถามอะไรมาเธอก็ตอบไปแบบนั้น เขาถามว่าคิดถึงไหม เธอก็ตอบว่าคิดถึงเพราะรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
หากเป็นเมื่อก่อน เธอคงรั้งรอที่จะบอกคิดถึงใคร แต่ทว่าเวลานี้การพูดคำว่าคิดถึงแล้วอีกฝ่ายได้ยิน มันกลับทำให้เธอมีความสุขอย่างที่คาดไม่ถึง
มากไปกว่านั้นคือคำว่าคิดถึงของเธอกลับทำให้อีธานรู้สึกอบอุ่นขึ้นมา เขาทำทุกทางเพื่อให้ได้เจอสิปาง อยากพบเธอ อยากคุยด้วย และวันนี้ทุกอย่างก็เป็นจริง เขามองเห็นเธอได้ ได้ยินเสียงเธอ และได้เห็นรอยยิ้มของเธออีกครั้ง แม้ความจริงจะตามตอกย้ำเรื่องที่เธอกับเขาอยู่กันคนละภพก็ตามที
“เหมือนกันเลย”
“เหมือนกัน” คนฟังถึงกับทวนคำที่ได้ยิน
“ใช่...เพราะผมก็คิดถึงเจ้นะ” อีธานคิดถึงสิปางมากจริงๆ คิดถึงมาตลอดเลยด้วยซ้ำ
“แล้วนี่จู่ๆ มองเห็นผีได้ไม่กลัวหรือไง” สิปางจงใจเปลี่ยนเรื่อง เพราะยิ่งพูดมันยิ่งทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ หรือว่าเธอจะเป็นผีเพี้ยนไปเสียแล้ว
“ไม่”
“เอ้า!”

ฝากนิยายรัก เรื่อง รักนี้(ผี)ไม่หลอก นามปากกา วรนิษฐา ด้วยนะคะ
ระยะนี้สถานการณ์โรคโควิท 19 ยังไม่คลี่คลาย ขอให้นักอ่านทุกๆ ท่าน ดูแลตัวเองด้วยจ้า เป็นห่วงเน้อออ