IN MURDER บาปสีเลือด

ยุคศตวรรษที่ 21
ยุคที่เต็มไปด้วยเทคโนโลยีและความทันสมัย
โลกที่เต็มไปด้วยความสะดวกสบาย
โลกที่พร้อมจะก้าวสู่สิ่งใหม่ได้ทุกเมื่อ
แต่ใครจะหยั่งถึงว่ายุคที่เหลื่อมล้ำ
ทางด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
จะยังคงมีการฆาตกรรมหลากรูปแบบ
เกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง
แต่สิ่งที่คงหยั่งถึงยากที่สุด...ก็คือจิตใจของมนุษย์


“ได้ยินเสียงจังหวะของหัวใจผมมั้ย? หมอยู”

“.......”

“มันดังแบบนี้ทุกครั้งเวลาที่ผมอยู่ใกล้หมอยู แล้วหมอยูล่ะครับ...เป็นเหมือนผมรึเปล่า?” กอนอูพูดยิ้มๆ พร้อมโน้มใบหน้าคมเข้ามาใกล้หมอสาวก่อนจะยกมือหนาขึ้นมาทาบเหนือหน้าอกข้างซ้ายของหญิงสาว เสียงหัวใจที่เต้นดังระรัวของคุณหมอตัวเล็กทำเอาร้อยตำรวจเอกกอนอูอมยิ้มอ่อนโยน

“ไอ้อาการใจเต้นแรงแบบนี้มันเป็นโรคอะไรเหรอครับ?” ถ้าเป็นคนอื่นถามเช่นนี้อึนจองคงจะคิดว่าช่างเป็นคำถามที่ดูสิ้นคิดแต่เมื่อคนถามกลับเป็นถึงร้อยตำรวจเอกกอนอู อึนจองถึงกับพูดไม่ออกทีเดียวราวกับมีก้อนหินหนักๆ มาทับริมฝีปากเอาไว้ยังไงยังนั้น

“อะ...เอ่อ คือ......” ริมฝีปากบางขบเม้มแน่นเพื่อกลบกลั้นอาการตื่นเต้นของตนไม่ให้ปรากฏแก่สายตาชายหนุ่มแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันเสียแล้วเมื่อคังกอนอูดูออกหมด

“สั่นเป็นเจ้าเข้าทรงเชียวนะครับ ผมแค่หยอกเล่นเองแต่ดูเหมือนว่าหมอยูจะจริงจังเหลือเกินนะ” อึนจองถึงกับหน้าเสียเมื่อได้ยินถ้อยคำยียวนของผู้กองหนุ่ม แพทย์สาวหน้าหวานจ้องคนร่างสูงตาขวางพร้อมกับขบเม้มริมฝีปากด้านล่างแน่นด้วยความฉุนเฉียว

คนอะไรชอบทำให้คนอื่นใจเต้นแรงแล้วมาบอกว่าล้อเล่น...

“ไปล้อเล่นที่บ้านซะ ไอ้บ้า!!!”

ผลั๊วะ!!!

พูดจบ หมัดน้อยกลอยใจลอยซัดเข้าใบหน้าร้อยตำรวจเอกกอนอูเต็มแรง ถึงแม้ว่าจะเจ็บมือไปหน่อยแต่อึนจองก็ถือว่าคุ้มที่ได้อัดหน้าผู้ชายคนนี้ เสียงร้องโอดครวญชายหนุ่มยิ่งทำให้อึนจองรู้สึกสะใจมากขึ้นเป็นเท่าตัว

“สมน้ำหน้า! อยากหาเรื่องใส่ตัวดีนัก” อึนจองทำปากยื่นใส่กอนอูอย่างล้อเลียนก่อนเดินหนีไปจากที่ตรงนี้แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อถูกใครบางคนสวมกอดจากด้านหลัง จมูกโด่งซุกอยู่บริเวณซอกคอขาวก่อนจะขบเม้มแผ่วเบา

“แล้วถ้าผมบอกว่า...ผมจริงจังล่ะหมอยู”