ดวงจันทร์กลางใจ

พรพระจันทร์หลงรักภูพลิศเพื่อนสนิทของพี่ชายจนหัวปักหัวปำ

แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามเท่าไรเขาก็มองเธอเป็นแค่น้องสาวตัวน้อยๆที่คอยวิ่งตามเขาเพียงเท่านั้น แต่อย่างพรพระจันทร์น่ะหรือจะยอมทำใจ

เธอจะทำทุกวิถีทางคว้าตัวพี่ชายที่แสนดีเปลี่ยนมาเป็นสามีที่แสนรักให้จงได้!

ภารกิจพิชิตใจเจ้าชายแสนดีจึงเริ่มต้น พรพระจันทร์ทุ่มหมดหน้าตัก ทั้ง 'ตัว' ทั้ง 'หัวใจ'

สุดท้ายยิ่งรักก็ยิ่งได้เรียนรู้ ภูพลิศน่ะดีทุกอย่าง ยกเว้น 'ไม่ได้รักเธอ'



....................................



“เขา ต้อง รัก ฉัน! ยังไงฉันก็จะเอาคนนี้ ถ้าไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ถ้าไม่ได้ด้วยมนต์ก็ต้องเอาตัวเข้าแลก!”


....................................



“พี่พีทก็น่าจะรู้ว่าจันทร์คิดยังไงกับพี่พีท จันทร์รักพี่พีท ไม่ใช่แบบน้องสาวกับพี่ชาย จันทร์รักพี่พีทได้ยินไหม”

จบคำพรพระจันทร์ก็หลับหูหลับตายื่นหน้าฉกจูบริมฝีปากหยักอย่างไม่ประสีประสาและรีบร้อนเขินอาย เมื่อถอนริมฝีปากออกก็ค่อยๆหรี่ตาขึ้นมองคนที่อยู่เบื้องล่าง

เขายิ้ม…

แต่ไม่เขินอาย ไม่ดีใจ ไม่โกรธ ...เหมือนไม่ได้รู้สึกอะไร

จากนั้นก็เปลี่ยนรอยยิ้มเป็นแรงหัวเราะน้อยๆเหมือนเอ็นดูที่ได้พบเรื่องไร้เดียงสาสักสิ่ง ส่งมือหนาขึ้นมาขยี้เรือนผมดำขลับอย่างที่ชอบทำ แล้วพูดออกมาเพียงประโยคหนึ่ง

“เด็กน้อย”