แช่งเธอให้รักฉันจนวันตาย

ร่างบางถูกกระหวัดรัดให้แน่นขึ้น บดขยี้ริมฝีปากเร่าร้อนขึ้น อินทิราเบือนริมฝีปากให้พ้นเท่าใด แรงบดขยี้ก็แรงขึ้นตาม
ร่างบางที่เบียดชิดกัน ทำให้สัมผัสเนินเนื้อใต้เสื้อบางได้ว่า…คนที่กำลังจูบเธอมีนม ใหญ่เสียด้วย…ผู้หญิงนี่
ทำไมวันนี้ ก้านตอง ถึงได้ทำเหมือนไม่เคยโดนเราจูบวะ…
คนกระชากจูบคิดในใจ
หรือว่าเธอหยอกเราเล่น แกล้งทำเป็นไม่เคย หือ อย่างนี้ต้องจูบให้เข็ด ทำเป็นไม่เคย ก็เป็นด้วยนะ
บทจูบที่แปลกจากเดิมทำให้ ผู้ล่วงล้ำเกิดความสงสัย
อาการขัดขืน ของหญิงสาวผู้ถูกคุกคาม ที่พยายามดีดดิ้น ดึงลิ้นออก ไม่ได้ทำให้คนจูบ คิดอะไร เพราะคิดว่า แฟนสาวแกล้งทำ แกล้งขัดขืน ก้านตองที่แสนเร่าร้อนในเชิงรัก ทำได้ทุกอย่าง…คนคุกคามคิดเช่นนั้น
รสจุมพิตของคนที่เธอไม่รู้จัก ราวกับมีมนตราวิเศษ เพราะมันมีฤทธิ์ทำให้เธอคล้อยตามไปอย่างง่ายดาย จากพยายามต่อสู้ กลายเป็นเหมือนจะสมยอม นานแสนนานในความรู้สึกนั้น เธอกำลังเคลิบเคลิ้ม โดยไม่รู้ตัว
หรือเรากำลังจะถูกข่มขืน อินทิราคิดในใจ อินทิราหยุดลิ้น เธอตาโต วินาทีที่เธอคิดว่าต้องรักษาพรหมจรรย์ไว้ เธอกำลังถูกคุกคามทางเพศ เธอมัวเพลิดเพลินไปด้วยได้อย่างไร…บ้าจริงอินทิรา ยัยบ้า
อินทิรานึกตำหนิตัวเอง ในความคิด ก่อนจะรวบรวมแรงทั้งที่มี ผลักคนร่างเล็กออกไปไกลตัวเธอ จนได้จังหวะ
“เพี๊ยะ”
“โอ้ย”
เสียงร้องลั่น บอกชัดว่าเป็นผู้หญิง
คนโดนตบยกมือขึ้นลูบแก้ม เจ็บและแสบ
“เจ็บนะตอง…ตองตบนิวทำไม นิวแกล้งนิดเดียวเอง”
พลางพูดไม่ยอมมองหน้ามองตา มือคลำหน้าที่เจ็บระบม
“ตองเติงอะไร แหกตาดูสิ”