ดวงใจเมธ

คนหนึ่งคอยแกล้ง...เพราะแอบชอบเธอมานาน
ส่วนอีกคนทำเหินห่าง...เพราะต้องเจียมตัว

………………………………………………………………
“ไหว้พี่เค้าสินิ่ม”
มือเรียวประนมขึ้นไหว้ชายหนุ่มตรงหน้าอย่างงดงาม เมธพยักหน้าหนึ่งครั้งแสดงถึงอาการรับรู้ก่อนจะลอบมองเรือนร่างบอบบางอย่างพึงใจโตเป็นสาวเต็มตัวแล้วสินะ
“คราวนี้เมธจะกลับมาอยู่ถาวรเลยใช่ไหมลูก”
ใช่ครับคุณย่า ผมตั้งใจไว้ว่าจะกลับมาอยู่เมืองไทยดูก่อน ถ้าอะไรๆลงตัวก็คงอยู่ยาว”

*******************************************************
“อยากกินมะม่วงน้ำปลาหวาน” อยู่ๆเมธก็ทอดเสียงอ่อนลงจนนีรชาแปลกใจเงยหน้าขึ้นมอง แลพบว่ามีดวงตาสีดำสนิทมองเธออยู่แล้ว
“เอามะม่วงต้นที่เราชอบไปเล่นกันตอนเด็กๆนะ ต้นนั้นอร่อยที่สุดแล้ว แล้วเธอทำน้ำปลาหวานมาด้วยทำเหมือนแบบที่เคยทำให้ฉันกินเมื่อก่อนน่ะ”
“น้ำปลาหวานแบบนั้นคุณเมธอยากทานหรือคะ” นีรชาแปลกใจ น้ำปลาหวานที่ว่านั่นก็คือน้ำปลาผสมน้ำตาลทรายโรยด้วยพริกป่นเล็กน้อย เป็นน้ำปลาหวานแบบเด็กๆที่ทั้งสองชอบทำไปรับประทานด้วยกันที่ใต้ต้นมะม่วงใหญ่หลังบ้าน
“ก็นั่นแหละ ทำๆมาเถอะถามมากอยู่ได้” เมธพูดด้วยท่าทีรำคาญ ก่อนจะหันหลังเดินขึ้นชั้นสองไปก็ยังไม่วายหันมาย้ำ
“เร็วๆนะ หิวแล้ว”

*************************************************************
“พวกมึงต้องเห็น น้องนิ่มแม่งโคตรสวยโคตรขาว” เมธได้ยินก็หน้าตึงยิ่งกว่าเดิม
“น้องเค้าเป็นอะไรกับมึงวะเมธ เป็นญาติเหรอ” วศินถามด้วยรู้ว่าเมธเป็นทายาทเพียงคนเดียวของบ้าน
“เป็นเมีย”
วศินเบิกตากว้าง “ฮะ เป็นอะไรนะ”
“นิ่มเป็นเมียกู ชัดพอมั้ย”