เสน่หาชายา

“ฉันมาหาคุณคิมหันต์ค่ะ”
เสียงหวานที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความกล้าๆ กลัวๆ เอ่ยขึ้นมาในขณะที่ดวงตาของเธอนั้นได้เผลอจ้องมองไปยังแผ่นหลังกว้างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างเพลินตานี่เห็นข้างหลังยังใจสั่นขนาดนี้เลยและถ้าได้เห็นข้างหน้าล่ะเลือดกำเดาจะไม่พุ่งออกจากจมูกหรืออย่างไรกัน
“เธอมาหาถูกคนแล้วสาวน้อยฉันนี่แหละคิมหันต์อย่าให้อารมณ์เสียรีบแก้ผ้าซะแล้วก็ลงมาในอ่างเร็วๆ ด้วยถ้าให้ฉันหงุดหงิดมากไปกว่านี้เธอจะอดได้ทิปงามๆ นะจะบอกให้”
“ฉันไม่รู้ว่าคุณรอใครอยู่นะคะแต่ฉันขอบอกเอาไว้ก่อนเลยว่าฉันไม่ใช่คนที่คุณรอ เพราะฉะนั้นแล้วฉันแก้ผ้าลงอ่างไปตามคำสั่งของคุณไม่ได้หรอกค่ะ”
“นี่น้องเชอรี่อย่ามาล้อเล่นพลิกลิ้นแบบนี้นะ ถ้าไม่พร้อมเธอก็กลับไปซะฉันจะได้เรียกคนอื่นมาแทน”
“ฉันไม่ได้ชื่อเชอรี่ ฉันชื่อชายาฉันมาที่นี่เพื่อจะคุยธุระเรื่องสำคัญกับคุณ”
“ใครวะ ชายาไหนกัน”
น้ำเสียงหงุดหงิดเสียเต็มประตาตวาดกร้าวออกมาในขณะที่เขาเอี้ยวตัวมามองทางด้านหลังว่าเจ้าของน้ำเสียงที่ขาดๆ หายๆ ที่บอกว่าเธอไม่ใช่คนที่เขารอคอยอยู่นั้นเป็นใครกันแน่และทันทีที่คิมหันต์ได้เห็นว่าเป็นใครกันที่บุกเข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญนั้นชายหนุ่มก็เกิดความตกใจเป็นอย่างมาก
“เฮ้ย!!! ป้านี่ป้าเป็นใครเข้ามาในห้องนี้ได้ยังไง”
อารามตกใจทำให้ร่างสูงทะลึ่งพรวดลุกขึ้นยืนอยู่ในอ่างน้ำพลางส่งเสียงห้าวตะโกนก้องออกมาเพราะคนที่ปรากฏต่อสายตายของเขาในเวลานี้ไม่ใช่สาวเซ็กซี่ชื่อน้องเชอรี่ตามที่เขารอคอยแต่กลับเป็นหญิงสาวใบหน้ามันแผลบสวมแว่นตาหนาเตอะแต่งตัวแสนเชยด้วยเสื้อแขนยาวคอเต่ากับกระโปรงสีทึมๆ ที่ยาวไปถึงตาตุ่ม
“กรี๊ด!!! อุบาทว์ที่สุดเลย”
ชายาหวีดร้องออกมาดังลั่นห้องดวงตาคู่สวยภายใต้แว่นหนาเบิกกว้างเท่าไข่ห่านเมื่อเธอบังเอิญได้เห็นความแข็งแกร่งของผู้ชายคนที่แก้ผ้ายืนอยู่ในอ่างน้ำ
“บ้าฉิบ!!! นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นวะ ป้าเป็นใครเนี่ยเข้ามาได้หรือว่าใครส่งป้ามา”
ด้วยความที่ตนเองนั้นเป็นคนมีศัตรูอยู่ทั่วทุกสารทิศทำให้คิมหันต์เกิดความไม่ไว้วางใจหญิงสาวแก่ๆ คนนี้ขึ้นมาร่างสูงก้าวขาออกจากอ่างน้ำพลางเดินเข้าไปหาคนที่ยืนตัวสั่นมองเขาอย่างไม่กระพริบตาด้วยความระแวดระวัง
“อย่านะ!!! ไอ้คนบ้า ไอ้คนผีทะเล ไอ้คนโรคจิตอย่าเดินเข้ามาแบบนี้ ไปใส่เสื้อผ้าก่อนสิอุบาทว์ที่สุดเดินแก้ผ้าโทงๆ แบบนี้ได้ไงกัน”
“นี่แม่คุณ!!! เธอบุกเข้ามาในห้องฉันแถมยังมาด่าฉันฉอดๆ แบบนี้ได้ไง”
“หยุด!!! หยุดอยู่ตรงนั้นก่อนอย่าเพิ่งเดินเข้ามานะพุทโธ ธัมโม สังโขเธอไม่เห็นอะไรทั้งนั้นนะชายาไม่เห็นอะไรเลย ไม่เห็นเลยว่ามันใหญ่มันยาวมันปูดโปนจนน่าเกลียดมากแค่ไหน”
หญิงสาวคนที่ไม่เคยสิ่งมหัศจรรย์อันดับที่ร้อยแปดของโลกมาก่อนเลยนั้นหลับตาปี๋พร่ำพูดสิ่งไร้สาระที่พอจะยึดเหนี่ยวสติที่กำลังจะเตลิดไปเมื่อเธอเห็นว่าเจ้าของท่อนเนื้อร้ายที่แข็งชันพร้อมฟาดฟันนั้นเดินเข้ามาใกล้ร่างของเธอที่ยืนนิ่งเป็นถูกสาปมากเข้าไปทุกทีแล้ว
“มันใช่เวลาสวดมนต์ไหมนี่ป้า ฉันถามว่าป้าเป็นใครเข้ามาทำไมก็ตอบสิ”
ร่างหนาที่ทั้งบึกทั้งบึนและแข็งแกร่งโดยเฉพาะในส่วนของความเป็นชายที่แข็งโด่ขึ้นชี้เพดานห้องเดินเข้ามาประชิดติดตัวหญิงสาวปริศนาผู้นี้แต่ก็ยังตั้งท่าระแวดระวังภัยให้แก่ตนเองและในวินาทีเดียวกันนั้นหญิงสาวที่ยืนก้มหน้าหลับตาอยู่ก็เกิดลืมตาขึ้นมาพอดิบพอดีและสิ่งที่เห็นเป็นอันดับแรกซึ่งมันชี้หน้าเธออยู่ในเวลานี้ก็ทำให้สาวสวยหลบในที่เตรียมจะขึ้นคานอย่างเธอต้องหวีดร้องขึ้นมาอีกครั้ง
“กรี๊ด!!! บัดสีที่สุดทำไมมันน่าเกลียดขนาดนี้ ยี้...ทั้งใหญ่ทั้งยาวแล้วทำไมตรงหัวมันเป็นอย่างนั้น”
“นี่แม่ตัวดี น่าเกลียดก็อย่ามองสิหน้าฉันอยู่ตรงนี้ที่เธอมองอยู่นั่นไม่ใช่หน้าหล่อๆ ของฉัน น่าเกลียดอะไรจ้องได้จ้องดี อ้าว!!! เป็นลมไปซะแล้วเหรอไหงใจเสาะแบบนี้วะเนี่ย”
คนที่ตั้งใจจะต่อว่าคนอีกคนคนงงงวยเป็นไก่ตาแตกเมื่อร่างบางที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขานั้นอ่อนปวกเปียกทำท่าจะหงายท้องอยู่รอมร่อนี่ถ้าเขารับไว้ไม่ทันเธอคนนี้คงจะหงายหลังผึ่งลงไปนอนอยู่กลางห้องเป็นแน่
“นี่มันอะไรกันวะ รอน้องเชอรี่แต่ได้ยัยป้าแก่คนนี้มาแทนแล้วดันมาเป็นลมให้เป็นภาระอีก ซวยฉิบเลยเว้ยวันนี้”