ร้ายนักรักให้เข็ด

ใครกันที่ร้ายจนอีกคนต้องสยบด้วยความรัก

+++++

"ผมไม่ชอบที่คุณมาเกาะแกะผม ตื๊อผม ทำตัวไม่เป็นกุลสตรี" ถ้อยคำของเขาทำเอาหล่อนอึ้งไปหลายนาทีก่อนจะวางช้อนลงแล้วจ้องตาคนตรงหน้าอย่างคนไม่ยอมแพ้ เหอะ จะให้คนอย่างจินันยายอมแพ้ง่าย ๆ ไม่มีทางหรอก ด้านได้อายอดจ้ะ

"แต่จีน่าชอบ จีน่าอยากได้คุณมาร์เป็นผัว เอ๊ย สามีก็ต้องตื๊อสิ"

"คุณพูดอะไรนะ! อยากได้ผมเป็นผัว ไม่ใช่ ๆ สามี" เขาถามเสียงสูงอย่างไม่อยากเชื่อหู

"ใช่ค่ะ จีน่าชอบคุณมาร์ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้ากันแล้วก็ชอบขึ้นมาเรื่อย ๆ คิดว่าอีกไม่นานต้องรักแน่" หล่อนทำตาเคลิ้มมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มแล้วอดที่จะวาดฝันถึงอนาคตข้างหน้าไม่ได้จริง ๆ มีเขาเป็นพ่อ มีตัวเองเป็นแม่ และมีลูก ๆ อีกสองสามคนคอยเรียกคุณพ่อขา คุณแม่ขา ให้ชื่นใจ

"ผมไม่ได้ชอบคุณ" ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจังแล้วส่ายหัว

"ตอนนี้ไม่ชอบ อนาคตไม่แน่ คุณมาร์ยังไม่เปิดใจเลย อย่าด่วนตัดสินสิคะ จีน่ามีข้อเสนอ" อยู่ ๆ บทละครที่เคยเห็นนางเอกแสดงก็แล่นเข้ามาในหัว จึงไม่พลาดโอกาสที่จะเอามาใช้และหวังว่ามันจะได้ผลกับตนเอง

"ข้อเสนออะไร" เขาทำหน้าไม่ไว้ใจแต่ก็อยากรู้ว่าคนตรงหน้าจะมาไม้ไหน

"ภายในหกเดือนถ้าจีน่าทำให้คุณมาร์ชอบไม่ได้ จีน่ายินดีหายออกไปจากชีวิตของคุณมาร์" จินันยาเอ่ยข้อเสนอของตนเองด้วยน้ำเสียงจริงจังไม่มีแววล้อเล่น มาวินได้ยินแบบนั้นก็เกิดอาการลังเล มองคนตรงหน้าอย่างคนคิดไม่ตกก่อนจะยิ้มอย่างมีเลศนัย

"ก็ได้ แต่ผมมีข้อแม้" หล่อนมีข้อเสนอ เขาก็มีข้อแม้ ถ้าทำได้เขาก็พร้อมที่จะสนอง

"พูดมาเลยค่ะ จีน่าพร้อมทำตาม"

"หึ ข้อแม้ของผมก็คือ ห้ามขัดคำสั่ง ไม่ว่าผมจะให้คุณทำอะไรก็ต้องทำตามทุกอย่าง ตกลงไหม"

"ตกลง เรื่องแค่นี้เอง จีน่าทำได้สบายมากค่ะ" เธอตอบแบบไม่คิดทำให้ชายหนุ่มยิ้ม

"ดี แล้วมาดูกัน คุณกับผมใครจะแพ้ก่อน" ทั้งสองคนต่างมั่นใจในความรู้สึกของตนเองจึงยิ้มให้ฝ่ายตรงข้ามด้วยท่าทางเย้ยหยัน

มาวินมั่นใจว่าจินันยาต้องถอดใจแล้วหายออกไปจากชีวิตของตนเองโดยไม่ต้องใช้เวลาถึงหกเดือน ส่วนจินันยาก็มั่นใจมากเหมือนกันว่ามาวินต้องชอบตนเองก่อนจะครบหกเดือน


.

หมายเหตุ : นิยายของละอองหญ้าเป็นแนวสบายๆ มีปมไม่ซับซ้อน อ่านแบบปล่อยสมอง อ่านแบบฟินจิกหมอน อาจจะไม่ถูกจริตนักอ่านที่ชอบนิยายปมหนักๆ ลองอ่านตัวอย่างก่อนนะคะ