เลขาล่ารัก

“บอสพูดว่าบอสรักต้องหรือคะ”
เสียงพูดกลั้วด้วยเสียงสะอื้นเอ่ยออกมาเพราะเธออยากได้ยินคำว่ารักหวานๆ จากเขาอีกครั้งเขาจะพูดออกมาเพราะอารมณ์ก็ตามแต่เธอก็ยังอยากฟังซ้ำอีกสักครั้งหนึ่ง
“ผมรักคุณต้องตาเลขาจอมเปิ่น จอมโก๊ะผมรักผู้หญิงที่กลัวผีจนร้องไห้ดังลั่นบ้าน ผมรักผู้หญิงอ่อนแอที่แสร้งทำเป็นว่าตัวเองนั้นเข้มแข็งเพื่อกลบเกลื่อนความจริงภายในของตัวเอง ได้ยินหรือยังครับคุณเลขา คุณน่าจะดีใจและเป็นเกียรตินะเนี่ยที่สามารถยืดครองหัวใจของผมไว้ได้น่ะ คุณจะรักผมหรือเปล่าผมไม่กลัวหรอกนะเพราะผมมั่นใจว่าด้วยเสน่ห์อันมากล้นที่ผมมีผมจะทำให้คุณตกหลุมรักผมจนถอนตัวไม่ขึ้นเชียวล่ะคุณเลขา”
“ยี้!!! คนหลงตัวเอง บอสคิดหรือคะว่าเสน่ห์ของบอสจะทำให้ต้องสั่นไหวได้ ไม่มีทางเสียหรอก”
“นี่คุณกำลังดูถูกผมอยู่นะครับคุณต้องตา ถ้าเสน่ห์ยังใช้ไม่ได้ผลแบบนี้คงต้องวัดกันด้วยลีลาแล้วล่ะมั้ง”
เสียงพูดที่ติดตลกของเขาแต่หญิงสาวไม่ได้ตลกด้วยเพราะเลขาคนสวยรู้ได้เองโดยทันทีว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร ร่างบางเตรียมจะดิ้นหนีวงแขนแข็งแกร่งของคนที่เธอนอนทาบทับเขาอยู่ในขณะนี้แต่ยังไม่ทันที่เธอจะหนีลงจากร่างใหญ่ของเขาได้เรือนร่างของเธอกลับถูกเขาพลิกตัวให้ลงไปนอนอยู่ข้างล่างและตัวเขาก็ขยับขึ้นมาตรึงร่างสวยของเธอไว้ด้วยตัวของเขาแทน
“จะหนีไปไหนคนสวย...ขอลองใช้ลีลาเด็ดๆ มัดใจคุณหน่อยนะครับคุณเลขา”