หมาแก่

หมาแก่ เป็นหนังสือที่ผมตั้งใจจะเขียนมานานแล้ว สาเหตุก็คงเป็นเพราะ ผมมีโอกาสได้คลุกคลีอยู่กับหมา ได้เห็นความซื่อสัตย์ ความจงรักภักดีที่มันมีต่อเจ้านาย ความห่วงหาอาทรที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไปจากใจของมัน มันรักเจ้านายของมันมากกว่าสิ่งใดในโลก ทุกค่ําวันมันเฝ้ารอคอยการกลับมาของเจ้านาย และแสดงอาการรักด้วยการวิ่งไปมา เห่าทักทายพร้อมๆ ไปกับการสั่นหาง ระริกแสดงถึงความดีใจที่จริงใจ

ในยามที่ผมท้อแท้สิ้นหวังและหมดกําลังใจ บ่อยครั้งไปที่ผมได้ ใจจากการเฝ้าดูพฤติกรรมของมัน มันสอนหลักการดําเนินชีวิตที่ ปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่น มันบอกกับผมตลอดชั่วอายุของมัน ความจริงใจที่ไม่เสแสร้งสําคัญกว่าเรื่องอื่นใดบนโลกใบนี้

ในแววตาของหมา ถ้าจับจ้องเฝ้าสังเกตดีๆ หมาสื่อสัญลักษณ์ผ่านสายตาที่อ่อนน้อมถ่อมตน เป็นมิตรและเกรงอกเกรงใจเจ้านาย มันบอกเราทุกครั้งในยามที่เราสิ้นหวัง ว่ามันก็สิ้นหวังไปกับเราด ในยามที่เราเริงร่า เบิกบานมีกําลังใจ มันก็ชื่นชมและมีความสุขไจกับเราด้วยเช่นกัน

หมาแก่ในหนังสือเล่มนี้เป็นหมาตัวใหญ่ยักษ์ที่จำ อดีตชาติของตัวเองได้ในครั้งที่เคยเกิดเป็นคนแล้วทําธุรกิจ สุดท้ายก็จบชีวิตด้วยธุรกิจที่ตนเองได้กระทํา

เช่นกันในยามที่เกิดใหม่มาเป็นหมาในชาตินี้ หมาได้พยายามบอก หลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นสาระหลักของการมองโลกอย่างเข้าใจใน ความจริงของสรรพสิ่ง ว่าการอยู่เหนือโลกให้ได้ของเจ้านาย เป็น เรื่องที่เจ้านายสามารถจะกระทําได้

การอยู่เหนือโลกให้ได้ เป็นทางสายเดี่ยวที่คนทุกคนจะต้องเข้าใจ ธรรมอันเป็นเหตุที่นําไปสู่ผลลัพธ์ในทํานองที่ว่า “เพราะมีสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงมี” หรือ “เพราะสิ่งนี้เกิด สิ่งนี้จึงเกิด” ธรรมที่เป็นความจริงนี้ นําท่านเข้าสู่ความเข้าใจเรื่อง ตถตา หรือความเป็นเช่นนั้นเอง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เจ้านายดิ้นรนไขว่คว้าในธุรกิจเป็นภาพลวงตา

เจ้านายวางชีวิตอย่างเป็นเกมส์ ดํารงอยู่อย่างไม่ใส่ใจกับการพึงพาตนเอง สนใจแต่การพึ่งผู้อื่น ซึ่งปฏิบัติขัดแย้งกับคําสอนของพระพุทธเจ้า ที่ว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน และหลักกาลามสูตรที่ห้ามเชื่อเรื่อง 10 เรื่อง หนึ่งใน 10 นั้น ก็พูดถึงการห้ามเชื่อใครทั รวมตลอดไปถึงตํารา ฯลฯ

เจ้านายในหนังสือเล่มนี้ ถ้าจะว่าไปแล้วก็คงเป็นตัวแทนของนัก ธุรกิจรุ่นใหม่ที่หัวใจเต็มไปด้วยความฝัน เรียนรู้วิชาทางโลกสร้างเสริมทิฐิของตนเอง ถือว่าตัวเองเก่ง แต่โดยข้อเท็จจริง ตัวเองไม่ต่างอะไรจากกบในกะลา

โศกนาฎกรรมที่เกิดขึ้นในหนังสือเล่มนี้เป็นอุทาหรณ์สอนใจคนท ธุรกิจที่ต้องตระหนักให้มากว่า ความสําเร็จของชีวิตที่เกิดจากความเข้าใจตัวเอง พาให้เกิดความเข้าใจต่อสรรพสิ่ง เป็นเหตุนํามาซึ่งความสําเร็จทางธุรกิจที่ยิ่งใหญ่ นอกเหนือจากเงื่อนไขนี้ ซึ่งความหายนะสถานเดียว

หนังสือยังบอกถึง การยืนหยัดค้นหาวิธีปฏิบัติที่ถูกต้องต่ เรื่องราวที่ตนเองเข้าไปสัมผัสอย่างตรงไปตรงมาและจริงใจเพื่อความสําเร็จเป็นหนทางที่ง่ายดาย แต่คนส่วนใหญ่กลับไม่เข้าใจ ใน ขณะที่หมาแก่สามารถที่จะเข้าใจได้

หนังสือเล่มนี้ถือเป็นนิยายในเชิงบริหารธุรกิจที่อ่านแล้วได้ประเทืองปัญญา และกระชากใจให้คิดไปถึงการก่อร่างสร้าง หายนะให้กับตนเองและธุรกิจ ผ่านการบ้าบริหารธุรกิจอย่างไม่ เคยเข้าใจความเป็นธรรมชาติที่เรียบง่าย ในนิยามที่ลึกซึ้งดังคำพูดที่ว่า “บริหารธุรกิจเหมือนไม่บริหาร”

ภาวะที่ไม่ได้บริหารอะไรเลยเท่านั้นจะพาทุกชีวิตไปสู่ความสําเร็จและหมาแก่เล่มนี้จะเฉลยความลับข้อนี้ให้กับท่าน

ชาย กิตติคุณาภรณ์
www.fpmcource.com
www.advicefpm.com
E-MAIL : sumrej2011@gmail.com