ความลับในห้องพละ

เธอต้องคอยปกปิดความลับที่แสนดำมืดของตัวเอง เพราะเธอดันไปหลงรักคนที่ไม่ควรจะรัก แม้รู้ดีว่ารักนี้ไม่อาจสมหวัง แต่เธอก็ยังคอยเฝ้าถวิลหาในความรักนั้น เธอได้แต่พยายามกักเก็บและปกปิดความลับนั้นเอาไว้ให้ลึกจนสุดใจ แต่แล้ววันหนึ่งทุกอย่างกลับเปลี่ยนไป เมื่อคนที่เธอเกลียดแสนเกลียดดันเป็นผู้ที่ล่วงรู้ความลับนั้นเข้า!

“เวล อึก...”

มือเรียวกอดเสื้อตัวที่ยังมีไออุ่นของคนคนนั้นไว้อย่างหวงแหน ในห้วงคะนึงนั้นกำลังจินตนาการถึงคนที่เธอไม่อาจเอื้อม มือบางลูบไล้ไปทั่วตัวของตัวเองอย่างสะเปะสะปะ ด้วยไม่รู้ว่าจะจัดการกับขุมอารมณ์ปรารถนาที่ถาโถมเข้ามาอย่างไร

สาวน้อยตัวสั่นสะท้านร้อนวูบวาบไปหมดทั่วทั้งตัว ยิ่งเมื่อจินตนาการถึงใบหน้าของคนในห้วงคะนึงที่กำลังเป็นฝ่ายปรนเปรอให้กับเธอ เธอยิ่งรู้สึกหวามไหว ความร้อนชื้นและไอน้ำบริเวณรอบๆ ห้อง ทำให้อุณหภูมิตัวเธอสูงขึ้นจนแทบไหม้

สาวน้อยหอบหายใจอย่างแรง ขาเรียวสวยบิดกันไขว้ไปมาอย่างกระสับกระส่าย เพราะไม่ว่าจะทำอย่างไร เธอก็ไม่อาจบรรเทาความร้อนรุ่มนี้ลงไปได้ เธอจึงได้แต่เกร็งตัวแล้วครางอื้ออย่างคนกำลังอึดอัด แต่ไม่อาจระบาย

“อื้ออ ฮึก”

เมื่อไม่อาจจะระบายออกมาเธอยิ่งนึกทรมาน กลิ่นกายของร่างสูงที่ผ่านเนื้อผ้า ไม่อาจทำให้เธอสำเร็จความปรารถนาได้อีกต่อไป เธอรู้สึกต้องการมากกว่านี้ เธอต้องการเขา..... ยิ่งจินตนาการถึงเขา เธอยิ่งทรมาน ยิ่งหอบหายใจอย่างหนักหน่วง แต่ในขณะที่เธอกำลังคิดว่าตัวเองกำลังจะตายเพราะความทรมานนั้นเอง.....

“มีอะไรให้ช่วยไหม....”