คู่มือคนอยากทำธุรกิจ

มันเป็นเช้าวันที่ไม่สดใสเหมือนกับวันที่ผ่านมา เฮียสมหวังนั่งทอดอาลัยตายอยากกับชีวิตกับเรื่องราวทางธุรกิจที่ตลอดเวลาได้สร้างวิบากกรรมให้กับเฮียสมหวังมามากมาย เฮียสมหวังในวันที่อายุเลยเลข 5 กลับต้องเผชิญเคราะห์กรรมถึงขั้นติดคุกติดตะราง ด้วยเหตุแห่งการบริหารธุรกิจที่ผิดพลาด

ถ้าจะฟังเฮียสมหวังย้อนเล่าเรื่องในอดีตที่ผ่านมา ก็คงจับต้นชนปลายไม่ค่อยถูกนัก เพราะคนกระทําผิดย่อมรู้ตัวเองได้ยาก บางทีเขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเขากระทําความผิดหรือบางทีหากจะรู้ก็ไม่ได้คิดว่าเหตุการณ์เลวร้ายเป็นคุกเป็นตะรางจะเกิดขึ้นกับเขา ก็ไอ้ผู้ถือหุ้นในบริษัทมันก็ญาติพี่น้องกันทั้งนั้น ไม่น่าเลยจริงๆ

ผู้อ่านที่หยิบหนังสือเล่มนี้คงจะเริ่มมีข้อสงสัยแล้วว่า เอ๊ะ! มันเกิดอะไรขึ้นกับเฮียสมหวังและกับหนังสือเล่มนี้ จริงๆ ต้องบอกกับท่านแบบนี้ครับว่า เฮียสมหวังในหนังสือเล่มนี้เป็นตัวแทนของคนในบ้านนี้เมืองนี้ที่อยากจะทําธุรกิจให้ร่ํารวยมีเงินกองโตเท่าภูเขาเลากา อยากจะประสบความสําเร็จในชีวิตและมั่งคั่ง เกินกว่าใคร เฮียสมหวังอยากได้ในสิ่งที่กล่าวมาบนผืนแผ่นดินไทย แต่ไม่อยากจะเสียภาษี แกอยากจะเสวยสุข อยากเป็นคนไทย แต่ไม่สํานึกรักบ้านเกิดเรื่องการเสียภาษี แกยังคิดตลอดเวลาอีกว่านักธุรกิจไม่ใช่โจร ดังนั้นหากจะกระทําผิดพลาดไปบ้างก็คงได้รับการอภัย... คงไม่มีใครหรอกจะเอาเป็นเอาตายถึงขั้นจะเอาตัวเขาเข้าคุกเข้าตะราง

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยหุ้นส่วนบริษัทจึงถูกละเมิดเกือบจะทุกเรื่อง ไม่ว่าเรื่องการเรียกชําระค่าหุ้นที่ต้องมีเงินใส่ให้กับบริษัทจริงๆ ก็ไม่มี มีแค่ตัวเลขทุนจดทะเบียนบริษัทที่แจ้งว่าได้มีการรับชําระค่าหุ้นเข้ามาครบถ้วนแล้ว ทําให้เกิดรายการลูกหนี้เงินกู้กรรมการโผล่ขึ้นในงบดุลของบริษัทและจําใจที่จะต้องล้างรายการลูกหนี้ด้วยการสร้างค่าใช้จ่ายเท็จ แต่ทําการหักภาษี ณ ที่จ่ายอย่างถูกต้อง มีผู้รับเงินซึ่งเป็นคนของเฮียสมหวังที่กํากับได้ นานวันเข้าที่เฮียสมหวังขยันให้พนักงานบัญชีทําเอกสารรับคืนเงินกู้กรรมการเป็นเงินสดและจ่ายค่าใช้จ่ายเท็จออกไป ในที่สุดรายการลูกหนี้เงินกู้กรรมการก็หมดไป งานนี้หุ้นสามัญที่ไม่ได้จ่ายเงินจริงก็ถึงวันที่เกิดมีชีวิตขึ้นมา เฮียสมหวังได้เป็นเจ้าของหุ้นที่ถูกเสกขึ้นมาด้วยการขยันเสียภาษี มิหนําซ้ําเฮียสมหวังยังคิดที่จะวางแผนนําบริษัทของตนเข้าจดทะเบียนในตลาดหุ้นอีกต่างหาก

เรื่องราวของเฮียสมหวังมีมากมายเกินกว่าจะหยิบยกมาอธิบายให้เข้าใจในบทนํานี้ได้ เอาเป็นว่าเฮียสมหวังอาจเรียกได้ว่าเป็นตัวแทนของนักธุรกิจที่มีหัวจิตหัวใจเป็นซาตานที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความโลภอย่างหาที่สุดไม่ได้

ในอีกมุมหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ เฮียสมหวังถูกเบรกทางความคิดโดยเจ้าของโรงงานเล็กๆ ที่มีหัวใจใฝ่หาความสงบและต้องการหาคําตอบให้กับชีวิตของตัวเอง ว่าตัวเขาเองเกิดมาเพื่ออะไรกันแน่ ใช่เกิดมาเพื่อทําธุรกิจแล้วหลังจากนั้นก็เอาเงินเอาทองไปไม่ได้สักบาทเดียว ...ชีวิตมีแค่นี้เองเหรอ

เจ้าของโรงงานเล็กๆ ที่ชื่อว่าสติ ได้เฝ้าเพียรพยายามสอนเรื่องการบริหารจัดการธุรกิจให้กับเฮียสมหวัง ไม่ว่าจะเป็นการเรียกประชุมผู้ถือหุ้นด้วยมติธรรมดา มติพิเศษ การจัดการบริษัทในทุกรายละเอียด ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ของไทย เพื่อให้เฮียสมหวังจัดการธุรกิจได้ถูกต้องตามข้อกฎ หมาย ไม่ใช่ว่านึกจะไปเปลี่ยนทะเบียนผู้ถือหุ้น (บอจ.5) ก็เปลี่ยนโดยอําเภอใจ ซึ่งสติบอกเสมอว่าอาจจะ โดนข้อหายักยอกทรัพย์ได้ หรือหากบอกว่ามีการโอนขายหุ้นให้กับเราแล้ว สติก็มักจะเตือนเสมอว่า มีหนังสือสัญญาโอนหุ้นกันหรือเปล่า หากไม่มีการโอนหุ้นจะเป็นโมฆะไม่มีผลบังคับตามข้อกฎหมาย ฯลฯ

เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ สติกับเฮียสมหวังจะนํามาถกเถียงกันในวงเบียร์ไฮเนเก้นที่ทั้งสติและเฮียสมหวังชอบดื่มกันนักหนาที่โรงงานของสติ ด้วยเหตุนี้ท่านจึงจินตนาการได้ถึงเหตุการณ์ในวงเบียร์ที่รับ รองว่าจะไม่เหมือนที่ไหนเป็นแน่

หนังสือเล่มนี้ผมตั้งชื่อว่า คู่มือคนอยากทําธุรกิจ ก็หวังว่ากรณีศึกษาของเฮียสมหวังและสติจะเป็นหนทางพาท่านไปสู่ความหลุดพ้นจากกองทุกข์ อันเนื่องจากการทําธุรกิจที่ไม่รู้ข้อกฎหมาย และอาจพาท่านหลุดพ้นจากกองทุกข์อันเนื่องจากการไม่รู้ว่าทําไมชีวิตจะต้องทรมานอีกต่อไปดังเช่นสติที่พยายามจะหาคําตอบให้กับชีวิตอยู่ในเวลานี้

ก่อนจากกันไป ขอบอกกับท่านว่า กรณีมีข้อสงสัยสามารถถามส่งมาได้ที่ E-mail ผมจะตอบคําถามให้ทุกฉบับครับ

ชาย กิตติคุณาภรณ์
www.fpmcource.com,
www.advicefpm.com,
E-MAIL : sumrej2011@gmail.com