ใต้เงาใจ

“รูปร่างหน้าตาของดิฉันน่ะหรือคะ เหมือนผู้หญิงคนนั้น?” กุลชลีหันมาถามเขาอย่างสงสัย ดวงตาคู่งามที่เบิกโตกว่าปกติเล็กน้อยนั้นเป็นประกายวับวาวสุกใส
นายยุทธนาพิพัฒน์จ้องลึกไปยังดวงตาคู่นั้น เมื่อตอบเบาๆ ว่า
“ถูกแล้วครับ รูปร่างหน้าตาของคุณกุลชลีเหมือนผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่ผมรัก” เขาเน้นเสียงในตอนท้ายและก้าวช้าๆ เข้าไปหากุลชลีอีกสองก้าว พร้อมกันนั้นก่อนที่หญิงสาวจะทันรู้สึกตัว ทยาก็ได้รวบต้นแขนทั้งสองของเธอไว้แน่นและรั้งร่างนั้นเข้ามาชิดเขา พลางพูดต่อไปคล้ายคนที่ตกอยู่ในความฝันว่า
“กุลชลีคุณเป็นใคร คุณ...คุณคือชัดชารีของผมหรือคุณยังไม่ตายใช่ไหม ยอดรัก?”