พระอาทิตย์ขึ้นที่ชุมพร ตกที่พังงา (EPUB)

แม้เธอจะได้รับการเอาอกเอาใจจากคนรอบข้าง
แต่รติยาก็บอกกับตัวเองว่าทั้งเหนื่อยและเบื่อเป็นที่สุด
ยิ่งดู ๆ ไปการได้มาซึ่งตำแหน่งเทพีของเธอ มิได้ก่อเกิดประโยชน์อะไรกับเธอเลย
นอกจาก หาเรื่องหาภาระมาผูกมัดตัวเองไว้ จนสิ้นความอิสรเสรี
บัดนี้งานที่เธอได้รับมอบจากที่ว่าการอำเภอ เธอก็ได้ทำให้เขาประสบผลสำเร็จ
บรรลุเป้าหมายตามที่ทุกคนประสงค์ เธอก็ควรจะหยุดภารกิจต่างๆ
แม้ที่จะมีต่อไปไว้แค่นี้ นับแต่พรุ่งนี้ไปเธอควรจะกลับไปเป็นตัวตนของตนเองเสียที
อย่าได้มาเหลิงหลงกับสังคมแสงสีแห่งนี้เลย
เธอเป็นแค่กา ที่ยอมให้บุคคลพวกหนึ่งเอาขนหงส์มาแซมให้ มันก็แค่การสมมุติชั่วครั้งชั่วเท่านั้น และเธอควรจะสลัดขนหงส์ออก ให้เหลือแต่ขนสีดำที่ติดอยู่กับตัวเธอไปตลอดกาล