สายลมแห่งรัก

“ฉันจะทาเอง”
“คุณทาเองไม่ถนัดหรอก ให้ผมทาให้ดีกว่า” ท่าทางเขาไม่ยอมง่ายๆ เธอเลยหันหลังให้เขาอย่างจำใจ ธิมแตะปลายเสื้อสีขาวเนื้อบางโปร่ง ที่คลุมเสื้อยืดสายเดี่ยวข้างในอีกตัว มือเขาสั่นเล็กน้อย เมื่อเห็นเนื้อนวลของแผ่นเกลี้ยงเกลานั้นมีรอยปื้นแดงตรงกลางหลังพอดี เขาไล้ยาลงเบาๆ
“พอแล้ว” เวนิสพูดเสียงสั่น ก่อนจะหันมาทางเขาใบหน้าสวยนั้นก้มต่ำ
“คุณสวยมาก...เวนิส” เสียงพร่าของเขาทำให้เธอเงยหน้าขึ้น ดวงตาคนทั้งสองสบกันนิ่ง ก่อนที่ธิมจะก้มลงจูบแก้มใสนั้นอย่างลืมตัว ร่างบางของเธอเอนซบนิ่งกับอกเขาอย่างง่ายดาย เหมือนกับว่าความรู้สึกลึกๆ ที่ทั้งสองเก็บซ่อนไว้นั้นหลั่งไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว

ธิมกอดรัดร่างนุ่มนั้นแนบอก แล้วก้มลงจูบเรียวปากนุ่มที่เป็น
สีแดงระเรื่อนั้นอย่างดูดดื่ม