แช่งชัก หักกระดูก

ตายละ...

หญิงสาวมือไม้สั่น เธอจะหยิบจับอะไรก็พาลหลุดมือไปเสียหมด

ตายแล้ว... รุ้งงามอุทานได้แค่คำว่าตายละและตายแล้ว ก่อนที่จะขึ้นไปนั่งบนเตียงแล้วสงบจิตใจกราบพระสวดมนต์เสียงดัง เพื่อปลุกปลอบขวัญและกำลังใจให้ตัวเองไม่รู้กี่บทต่อกี่บทและไม่รู้กี่เที่ยว จนกว่าความตกใจนั้นจะค่อยๆ จางหายไป แต่ความกลัวจับขั้วหัวใจนั้นยังมี

เธอไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้เจตนา มันเป็นแค่ความโกรธ.... เป็นแค่ความโมโหชั่ววูบของคนที่อดนอน ของคนที่โดนรบกวนจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน

...เข้าใจไหมผีนรก เข้าใจไหมเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย....