ท่านอ๋องลวงรัก

“ท่านอ๋อง หม่อมฉันกลัวเพคะ หม่อมฉันยังไม่เคย เบาๆนะเพคะ”
“อย่าได้กังวลไป ข้าจะอ่อนโยนกับเจ้าให้มากที่สุด” เสียงบุรุษและสตรีที่ดังมาจากข้างห้องช่างเสียดแทงหัวใจของ ลี่ จินเฟย ยิ่งนัก

วันนี้เป็นวันแต่งงานของนางกับ หลี่อ๋อง หรือ เจ้าหลี่เฉียง พระอนุชาองค์สุดท้องของฮ่องเต้ และมีบรรดาศักดิ์เป็นถึงแม่ทัพหลวง แต่คืนเข้าหอที่คู่บ่าวสาวต้องอยู่ร่วมกันตามลำพังสองต่อสองในห้องหออันสวยงามและโรแมนติกนี่สิ เขากลับทิ้งนางไว้เดียวดาย หลังจากเปิดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวและดื่มสุรามงคลร่วมกันแล้ว ท่านอ๋องหนุ่มก็บอกขอตัวสักครู่ นางรอเขาหลายชั่วยามจนเวลาผ่านไปจนถึงยามโฉ่ว ( 01.00=02.59น.) เสียงหัวเราะคิกๆระริกระรี้ของชายหญิงจากห้องข้างๆเหมือนเป็นการเอามีดมากรีดหัวใจของนางให้แตกออกเป็นเสี่ยงๆ นางจำได้ดีว่าเสียงของบุรุษผู้นั้นเป็นผู้ใด

ในเมื่อมิได้รักมิได้ปรารถนาในตัวนาง เหตุไฉนท่านอ๋องหนุ่มผู้นี้จึงต้องขอสมรสพระราชทานจากฮ่องเต้ ถ้ามิใช่…เพราะเหตุผลบางอย่างซึ่งอยู่เบื้องลึกเบื้องหลัง ลี่จินเฟยเคียดแค้นใจนัก หลังจากความจริงปรากฎหญิงงามล่มเมืองอย่างคุณหนูใหญ่สกุลลี่มีหรือที่จะยอมอยู่ร่วมชายคากับบุรุษเจ้าเล่ห์ที่ไม่เคยมีใจให้นางเลย แต่…ท่านอ๋องหนุ่มผู้โง่งมผู้นี้มีหรือจะยอมปล่อยนางไป