วสันต์ร่ายรำ 2

สตรีเปรียบประดุจดังดอกไม้งาม ทว่าคุณหนูสามสกุลจางกลับไม่ต้องการเป็นเพียงดอกไม้ที่รอวันร่วงโรย นางฝันต้องการเป็นดั่งต้นไม้ใหญ่ แผ่กิ่งก้านให้ร่มเงา แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายได้ใช้เป็นที่พักพิง ทว่าหนทางสู่การเป็นต้นไม้ใหญ่กลับมีตำแหน่งชินหวังเฟยขวางทางอยู่ !
ขึ้นที่สูงอย่างไรให้เป็นตัวของตัวเอง วางตนอย่างไรให้เป็นเมียหลวงที่แสนใจกว้าง หลบหลีกอย่างไรจากสามีเอาแต่พระทัย เอาตัวรอดอย่างไรจากเกมการเมืองที่หากพ่ายแพ้คือตาย จากนี้ไปจางอี้หวนจะต้องเรียนรู้ด้วยตนเอง!!