"โอ๊ย"
กวินตาอุทานออกมาด้วยความเจ็บ
"หวา! ทำบ้าอะไรเนี่ย"
เขาว่าพร้อมกับบีบแขนเรียวแน่นด้วยแรงโทสะ วริษฐาสะบัดลำแขนออกจากมือแกร่งก่อนจะฟาดลงบนใบหน้าคมเต็มแรงทำให้ใบหน้าคมนั้นหันไปตามแรงตบ
น่าแปลกใจที่ตอนนี้หล่อนไม่มีน้ำตาเลยสักหยด เพิ่งเข้าใจวันนี้นี่เองว่าเจ็บจนจุกมันเป็นยังไง
"หนีงานแต่งมากกอยู่กับแฟนเก่า ดีจริงๆเลย สุภาพบุรุษที่สุด"
หล่อนว่าพร้อมกับแค่นหัวเราะออกมา
"มันไม่ใช่อย่างนั้นหวา"
เขาพยายามระงับอารมณ์ที่เดือดพล่านไว้
"ก็อธิบายมาสิคะ บอกหวามาสิว่าเพราะอะไร เพราะมันใช่ไหม"
หล่อนขึ้นเสียง
"กลับไปก่อน"
เขาเอ่ยบอกเสียงเหนื่อย เพราะยังไงวันนี้ก็คุยกันไม่รู้เรื่องแน่ถ้าวริษฐายังใช้อารมณ์เหนือเหตุผลแบบนี้
"มดพาเกรซขึ้นไปที"
พชรพลเอ่ยบอกสาวใช้ สาวใช้คนนั้นก็ค่อยๆเข้ามาพยุงกวินตาโดยมีพชรพลช่วยอยู่ห่างๆ ภาพที่เขาดูเป็นห่วงเป็นใยผู้หญิงคนนั้นมันยิ่งทำให้เพลิงโทสะของวริษฐาลุกโชน เจ้าหล่อนจึงเข้าไปดึงแขนพชรพลออกมา
"พี่ต้องคุยกับหวาให้รูเรื่องก่อนนะ"
"กลับไประงับสติอารมณ์ก่อนแล้วเราค่อยคุยกัน"
เขาว่าก่อนจะเข้าไปช่วยสาวใช้พยุงกวินตา
"ถ้าพี่ไม่กลับมาเราไม่ต้องมาคุยกันอีก"
หล่อนยื่นคำขาดทำให้คนตัวโตหยุดชะงัก แต่มันก็เป็นแค่เพียงเสี้ยวนาทีเดียวเท่านั้นเพราะเขาเลือกที่จะไม่สนใจหล่อนและพากวินตาขึ้นไปยังชั้นบนต่อ
"พี่เพชร!"
วริษฐาตะโกนตามหลัง ตอนนี้หล่อนไม่สามารถกักเก็บความเสียใจไว้ได้อีกต่อไป เพราะมันถูกระบายออกมาในรูปของหยดน้ำตาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ประเภทไฟล์
pdf, epub (สารบัญ)
วันที่วางขาย
16 มิถุนายน 2563
ความยาว
174 หน้า (≈ 22,279 คำ)
ราคาปก
199 บาท (ประหยัด 35%)