อุ้มสวาททาสรักคนพาล

***นิยายไม่ได้เน้นดราม่านะคะ มีความหน่วงตอนต้น แต่เป็นแนวแง่งอน เน้นเลี้ยงลูก ง้อเมียเสียมากกว่าค่ะ***

ธนวรรธน์...เขาพาลและก็เต็มไปด้วยความแค้น
อรณิชา...เธออุ้มสวาทเป็นเพียงแค่ทาสรักของคนพาลอย่างเขา
---------------------------------------------------------------------------------------------

“คุณต้องการอะไร ฉันต้องทำอะไรอีก คุณถึงจะยอมออกไปจากชีวิตฉัน” ความจริงสี่ปีที่ผ่านมา มันก็พิสูจน์แล้วว่าชีวิตของเธอและเขานั้นไม่มีทางวนเวียนกลับมาเจอกันได้อีก แล้วทำไมวันนี้เธอถึงต้องมาถูกรังควานเพียงแค่เพราะบังเอิญเจอกัน
“ไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะถึงทำ พี่ก็ไม่ออก”
“คุณเลิกแทนตัวเองว่า ‘พี่’ เถอะ คุณไม่เคยมองฉันเป็นแม้แต่น้องร่วมโลกอยู่แล้วนี่ วันนี้...ทุกอย่างมันยังไม่สะใจคุณอีกเหรอ” หลายปีมานี่ทำให้เธอได้คิด แล้วก็คิดทีไรก็ได้คำตอบเดิมทุกครั้งว่าเขาหลอกฟันเธอแล้วทิ้งก็เพราะโกรธแค้นพี่ชายที่แสนเจ้าชู้ของเธอ
เธอมันก็แค่เหยื่ออารมณ์ เหยื่อความแค้น และวันนี้เขาก็ทำสำเร็จแล้วนี่ เธอต้องท้องไม่มีสามี ต้องรับชะตากรรมในแบบที่พี่สาวเขาเคยได้รับ แล้วยังจะมาทำร้ายอะไรเธอกับลูกอีก
“พี่จะแทนตัวเองว่าพี่ และพี่ต้องการให้ชาบอกพะพายว่าพี่เป็นพ่อ”
“แล้วถ้าฉันจะบอกคุณว่า คุณกำลังเข้าใจผิดล่ะ พะพาย...”
“อย่าแม้แต่จะคิดโกหกพี่” เขาจะไม่ยอมฟังคำลวงใดๆ แม้แต่คำเดียวเด็ดขาด
“ก็พะพายไม่ใช่...อื้อ...” ไม่คิดเลยว่าเขาจะขยับเข้ามาจูบ บดคลึงริมฝีปากเธออย่างรุนแรง แถมยังหักหาญเอาแต่ใจด้วยการยัดเยียดลิ้นเข้ามาในปากเธอด้วย
เพียะ!
“คุณมันเลว...อื้อ...” ถูกเขาปล้ำจูบอีกครั้ง พอเธอพยายามจะขยับหนีก็ถูกเขาล็อกท้ายทอยเอาไว้ แล้วเขาก็ทำตามแต่ใจอย่างแสนอุกอาจ
จูบค่อยๆ อ่อนหวานมากขึ้น ธนวรรธน์ไม่อยากรุนแรง เขาแค่อยากปราบพยศคนที่ดื้อดึงที่จะพูดสิ่งที่ไม่ใช่เรื่องจริง และไม่นานเขาก็ทำสำเร็จ เธอจูบตอบ มือบางขยับขึ้นคล้องคอเขาเอาไว้อย่างลืมตัว
ตอนค่อยๆ ถอนปากออกห่างก็แสนเสียดาย สายตาที่ยังประสานกันคุกรุ่นไปด้วยอารมณ์ปรารถนาที่แสนแรงกล้า
ฉาด!
เขาถูกตบอีกครั้ง ตอนตั้งใจจะขยับเข้าไปจูบซ้ำ
“ออกไปจากบ้านฉัน...” เธอผลักอกแกร่งของคนที่ตั้งท่าจะโน้มเข้าหา หรือที่ผ่านมาเขายังทำลายชีวิตเธอไม่พอ
“พี่เป็นผัวนะ พี่จะอยู่ที่นี่!”