ซ่อนรักเร้นใจ

ซ่อนรักไว้มานานแสนนาน...คงถึงเวลาต้องเผยความนัย
เร้นหัวใจต่อไปไม่ไหว...คงทำได้แค่แสดงออกไปว่า ‘รัก’

“ซ่อนรัก”
ทานตะวันตีตัวออกห่างจากใครบางคนมานานถึงเจ็ดปี
หลายปีมานี้...เธอไม่เคยกล้าเผชิญหน้ากับความเป็นจริง
จูบในวันนั้นได้เปลี่ยนแปลงทุกอย่างไปจนหมดสิ้น
ขยายระยะห่างระหว่างพวกเราทั้งสองคนจนเกินจะเอื้อมถึง
แล้วยังจะกล้าเดินไปตรงหน้าเขา...
พูดคำหนึ่งคำที่เก็บซ่อนไว้ในใจตลอดมาได้อย่างไร?
…
“เร้นใจ”
ทั้งที่พลับพลึงพูดย้ำพร่ำบอกกับตัวเองเป็นพันหน...ว่านั่นก็แค่ ‘พี่ชาย’
แต่ทำไมสุดท้ายถึงมาลงเอยแบบนี้
ตื่นขึ้นมาบนเตียงเดียวกันไม่พอ...
ยังต้องมารับผิดชอบความบริสุทธิ์ผุดผ่องของหนุ่มวัยแรกแย้ม
อุตส่าห์ปิดกั้นหัวใจตัวเองเอาไว้อย่างดี ทว่ารอยยิ้มอบอุ่นนั้นดันมาหลอมละลายกันเสียได้
ถ้าจะทั้งยั่วให้รัก ทำให้อยากจนหลงหัวปักหัวปำขนาดนี้
ก็ขอลองเปลี่ยน ‘คุณพี่ชาย’ ให้เป็น ‘สุดที่รัก’ ดูสักตั้งก็แล้วกัน!