ยา กับความรับผิดชอบต่อสังคม

ปัจจุบันคนไทยกำลังเผชิญกับปัจจัยเสี่ยงในการใช้ยา ซึ่งนำไปสู่ความเจ็บป่วยและการทำลายสุขภาพในหลายมิติ ปัจจัยเสี่ยงจากการเข้าไม่ถึงยา มูลค่าการใช้ยามากเกินความจำเป็น สำหรับอันตรายจากการใช้ยาซึ่งมีสาเหตุจากปัญหาสูตรตำรับ คุณภาพยา และการใช้ยาไม่เหมาะสม ซึ่งผลเกิดจากปัญหาระบบควบคุม การขึ้นทะเบียนตำรับยา การกระจายยาและการส่งเสริมการขายยา เป็นต้น

เพื่อให้ได้ยาที่ดี มีคุณภาพ ปลอดภัย และการเข้าถึงได้สำหรับทุกคน จึงมีความจำเป็นที่จะต้องวางแผน และดำเนินการแบบครบวงจร เชื่อมโยงกับทุกระบบที่เกี่ยวข้องและต้องให้ความสำคัญต่อการเฝ้าระวังและการประเมินระบบยา เพื่อส่งสัญญาณการเตือนภัยไปสู่การแก้ไขเชิงระบบและโครงสร้าง การเกื้อหนุนสร้างความเข้มแข็ง พัฒนาระบบการติดตามเฝ้าระวัง ตรวจสอบ และส่งสัญญาณ หรือกระตุ้นให้เกิดกลไกการทำงาน เพื่อนำมาเป็นฐานที่สำคัญที่ใช้ประกอบการทำจัดนโยบายด้านยา ตลอดจนจัดทำแผนยุทธศาสตรเพื่อพัฒนาระบบยาของประเทศให้ยั่งยืน รวมถึงการพัฒนาศูนย์เฝ้าระวัง และพัฒนาระบบยาที่ทำงานเป็นอิสระ เพื่อให้เป็นกลไกกระตุ้นเสริมและตรวจสอบเชิงระบบ เพื่อพัฒนาและแก้ไขปัญหาของประเทศต่อไป

ข้อคิดที่ได้จากหนังสือเล่มนี้ คือ ได้สะท้อนความเป็นจริงของระบบยาที่ซับซ้อนในมิติต่างๆ ที่ลำพังรัฐอาจจัดการได้ไม่ทั้งหมด การถามถึงของประชาชนด้วยเหตุผล ย่อมทำงานด้วยความสำเร็จ ด้วยการที่มีหัวใจความเป็นมนุษย์ เพื่อให้เกิดความยุติธรรม


ที่มา http://resource.thaihealth.or.th