สลักรักหัวใจซาตาน

“ถ้าพี่ปุณจะไปนอนห้องรับแขก พริกก็จะไปด้วยค่ะ” เธอมองเขาเพื่อรอคำตอบ
“นี่เธอไม่รู้จริงๆ เหรอ ว่าการที่ผู้หญิงกับผู้ชายใช้ชีวิตอยู่ร่วมห้องเดียวกันมันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง”
“รู้สิคะ พริกอายุยี่สิบสองปีแล้วนะคะ” เขามองเธอให้เต็มตาอีกครั้ง ไม่ว่ากี่ปีเขาก็ยังมองว่าเธอเป็นสาวน้อยในวันวานอยู่ดี
“เธอไม่ต้องฝืนหรือพยายามหรอก เพราะสำหรับฉันนั้นไม่ได้ขาดแคลนเรื่องผู้หญิงสักนิด” แทนที่พิชญาภัคจะโกรธ กลับตรงกันข้าม... เธอส่งยิ้มให้เขา
“พริกทราบค่ะ พริกรู้มาตลอดว่าพี่ปุณมีผู้หญิงห้อมล้อมมากมาย ดูอย่างเมื่อวานสิคะ...” หญิงสาวตอบโต้เขาด้วยน้ำเสียงเรียบ จนเขาคาดเดาไม่ถูกว่าเธอไม่พอใจหรือไม่รู้สึกอะไร
“รู้แล้ว? แล้วทำไมเธอถึงยอมแต่งงานกับฉัน”
“คงเหตุผลเดียวกับพี่ปุณมั้งคะ” คำตอบของเธอทำเอาเขาหน้าตึง แม้จะไม่ได้คาดหวัง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะหวัง
“ก็ดี... เพราะถ้าฉันจะออกไปหาผู้หญิงคนอื่นๆ นอกบ้าน ฉันจะได้ไม่รู้สึกผิดกับเธอ”