สังให้ผีรอ Karma the Series (12)

“ดูซิ...สวยงาม เอิบอิ่มไปทั้งตัว ใครเลยจะนึกว่าคนสวยขนาดนี้ เธอคิดฆ่าผมได้ลงคอ...สาวน้อย”

มันพูด ทำปากพะงาบๆ แต่เสียงมันดังก้อง ชัดเจนไปทั่วห้อง เสียงเหมือนมันพูดผ่านวิทยุนั้น ดังก้องใกล้ๆ หู

“ผมรึ อุตส่าห์ลงรัก หลงภักดีคุณมาตั้งนาน ตั้งแต่สบตาคุณแวบแรก ผมก็มอบหัวใจให้หมดทั้งดวง ผมเฝ้ารอคุณ ดูคุณตลอดเวลา แต่คุณไม่เคยแยแสผมเลย นอกจากจากจิกด่าผมด้วยสายตาและท่าทางแล้ว คุณก็ไม่เคยแม้จะปรายตามองผมเลย จริงอยู่ ผมมันแค่ไอ้ยามกระจอกๆ ไหนเลยจะไปสู้ป๊ะป๋าหน้าเหี่ยวของคุณได้ แต่คุณร้ายนัก มีทั้งไอ้ป๊ะป๋าหน้าเหี่ยวป้อนเงินแล้วก็ยังไม่ไอ้ไก่อ่อนหน้าหล่อนั้นป้อนรัก แล้วผมล่ะ คุณเอาผมไปไว้เสียที่ไหนยาหยี...”

มันพล่าม และลงมานั่งข้างเตียง มือของมันลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของอิ๊บ

“คุณสับรางเก่งนักนะ คนสวย เดี๋ยวควงไอ้ป๋ามา เดี๋ยวควงไอ้ไก่อ่อนนั้นมาพลอดรักกันที่นี่ ที่วิมานของผม ที่อาณาจักรของผม คุณหยามหัวใจผมเหลือเกิน คุณไม่เคยรับรักผมไม่ว่า แต่ทำไมคุณต้องควงไอ้ผู้ชายสองคนนั้นมาเย้ยผมถึงที่นี่ด้วย”

มันยังรำพันไปหยุดหย่อน ฝ่ามือของมันบีบเคล้นไปทุกส่วนสัดของอิ๊บที่มันอยากจับ อยากบีบเค้นคลึง อิ๊บไม่มีแรงสู้อะไรมันได้เลย...