รัตติกาลพรางตะวัน

เมื่อโศกนาฏกรรมใหญ่ที่พรากชีวิตคนในราชสกุลวรภาสเมื่อสิบสองปีก่อน ล้วนเป็นฝีมือของนาย ดำรง เดชาราม
เป้าหมายเดียวของการกลับสู่วังวรภาสในฐานะทายาทอันชอบธรรมของ หม่อมราชวงศ์พราวตะวัน
จึงเป็นการทำให้เขาเรียนรู้ความหมายของการตายทั้งเป็น เมื่อต้องสูญเสียในสิ่งเดียวกัน!

ทว่ายิ่งหม่อมราชวงศ์พราวตะวันเข้าใกล้ 'ภากร' ลูกชายคนรองผู้เกิดจากภรรยาตามกฎหมายของนายดำรงเพียงใด
'จันทรัสม์' ลูกชายคนโตจากภรรยานอกสมรส ก็ยิ่งเข้าใกล้เธอด้วยความไม่ไว้ใจเพียงนั้น!

สุดท้ายการตอบโต้ความเกลียดชังอย่างรุนแรงระหว่างทั้งคู่ ก็ทำให้หม่อมราชวงศ์พราวตะวันพลาดท่า
จำต้องตกปากรับคำแต่งงานกับคนที่เธอเกลียดสุดหัวใจ เพื่อปกป้องเกียรติของคนทั้งราชสกุล

ในเมื่อความรักเป็นสิ่งเดียวที่ทำลายจันทรัสม์ได้ ในเมื่อหัวใจของเขามีไว้เพื่อคนเดชาราม
หม่อมราชวงศ์พราวตะวันก็ปรารถนาจะได้มันมา เพื่อทำลายทิ้งในคราวเดียว!



- ตัวอย่าง -

"คุณหญิง เราไม่ได้แต่งงานกันเพราะความรัก แต่เราแต่งงานกันเพราะสิ่งที่ตรงข้ามกับความรัก มันคือความเกลียด คุณกับผม เราเกลียดกันที่สุด อย่าเข้าใกล้ผมไปมากกว่านี้ เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่ความจำคุณกลับมา จะเป็นตัวคุณเองที่เสียใจ"

"ฉันอาจความจำเสื่อมแต่ฉันไม่ได้สมองเสื่อม แค่เห็นแววตาคุณ ฉันก็รู้แล้วว่าคุณโกหก"

จันทรัสม์แค่นยิ้ม กล่าวด้วยน้ำเสียงแสดงความหมายไปทางเดียวกับรอยยิ้มของตน "...อย่าทำเป็นรู้มากนักเลย คุณจำอะไรเกี่ยวกับผมไม่ได้สักอย่าง"

"ถ้าคุณจะบอกว่าเกลียดฉัน ฉันขอถามคุณแค่ข้อเดียว ...คุณเคยเห็นแววตาตัวเองตอนมองฉันหรือเปล่า"

"..."

"เพราะมันไม่เห็นมีความเกลียดเลยสักนิด หรือต่อให้เคยมี คุณก็ควรรู้ไว้ด้วยว่ามันหายไปหมดแล้ว"


_______________________________________
* หมายเหตุ

- นักอ่านที่ใช้งานด้วยอุปกรณ์ระบบ ios (iphone / ipad) แนะนำให้ซื้อผ่านทางหน้าเว็บไซต์ mebmarket.com นะคะ จะได้ราคาที่ถูกกว่าซื้อผ่านแอพฯ เนื่องจากราคาจะเป็นไปตามตามเรทดอลลาร์ ซึ่งบริษัท Apple เป็นผู้กำหนดมาค่ะ ถ้าซื้อผ่านหน้าเว็บไซต์แล้ว สามารถไปอ่านในแอพได้ตามปกติเลยค่ะ

- สามารถคอมเม้นต์ติชมกันอย่างสุภาพได้เลยน้า แต่ถ้าจะพูดถึงเนื้อหาในเรื่อง รบกวนใส่สปอยล์ให้ทีนะคะ จะได้ไม่เป็นการสปอยล์นักอ่านท่านอื่น ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ^ ^