นมัสเต เลห์ ลาดัก

เลห์ ลาดัก ดินแดนภายใต้ปีกเงาของเทือกเขาหิมาลัยบนความสูงเหนือระดับนํ้าทะเล ที่ที่ร่องรอยแห่งกงล้อธรรมขับเคลื่อนผ่าน ธงมนตราห้าสียังคงโบกสะบัดพัดพริ้วอยู่กับสายลม ความสวยงามของภูมิประเทศ เสน่ห์แห่งขุนเขาสูง และวิถีชีวิตของคนลาดักที่หลอมรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพุทธศาสนา

ถึงแม้ห่างไกลและการเดินทางไปยังค่อนข้างลำบากอยู่สักหน่อย แต่ด้วยความที่ยังมีความสดใสแบบเด็กใสซื่อบริสุทธิ์ ทำให้เลห์ ลาดักห์ มีเสน่ห์แบบหาที่ใดมาเทียบได้ยาก จึงเป็นที่หมายปองของนักท่องเที่ยวจำนวนไม่น้อย

ว่ากันตามภูมิศาสตร์เลห์ ลาดักห์ อยู่ทางตอนเหนือของประเทศอินเดีย โดยทางด้านเหนือติดกับเทือกเขาคุนลุนของประเทศจีน ทางตอนใต้ติดกับเทือกเขาหิมาลัย และทางด้านตะวันตกติดกับเทือกเขาคาราโครัมในปากีสถาน
มีพรมแดนอยู่ติดทั้งชายแดนปากีสถานและจีน ภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นเทือกเขาสูง มีความสูงจากระดับนํ้าทะเลอยู่ไม่น้อย หรือเรียกได้ว่าใกล้ชิดท้องฟ้ามากกว่าทะเล ถึงขั้นที่ว่ายามนั่งเครืองบินผ่านยังเห็นยอดเขาน้อยใหญ่ที่แย่งกันโผล่พ้นยอดเมฆ ออกมาทักทายกันแบบใกล้ชิดเป็นทิวแถว

ว่ากันตามประวัติศาสตร์ ในอดีตสมัยที่มีการติดต่อกันค้าขายกันบนเส้นทางการค้าที่เรียกว่า “เส้นทางสายไหม” (Silk Road) ตอนนั้นอิทธิพลของทิเบตได้เผยแผ่ตามเส้นทางการค้าเข้ามายังดินแดนแถบนี้ ครั้งนั้น หนิมา กอน (Nyima-Gon) ผู้สืบเชื้อสายมาจากชาวทิเบต ได้ก่อตั้งราชวงศ์ลาดักห์
ขึ้น (ค.ศ.842) และรับอิทธิพลทางด้านการเมือง ศาสนาและศิลปวัฒนธรรม มาจากทิเบต จนทำให้วิถีชีวิตความเป็นอยู่ ขนบธรรมเนียม ความเชื่อของคนที่นี่เหมือนเฉกเช่นเดียวกันกับคนทิเบต

จนกระทั่งในราวศตวรรษที่ 13 เมื่อมีการเข้ามารุกรานของชาวเปอร์เซีย พร้อมกับการมาถึงของศาสนาอิสลาม มีการรุกรานอยู่นานหลายร้อยปี จนทำให้ศาสนาอิสลามถูกเผยแผ่ในภูมิภาคแถบนี้

นับแต่นั้นมา ลาดักจึงแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือลาดักห์
ตอนบนที่ปกครองโดยกษัตริย์แห่งเลห์และเซย์ (King of Leh and Shey) ที่นับถือศาสนาพุทธนิกายวัชรยาน และลาดักห์ตอนล่าง ปกครองโดยกษัตริย์แห่งบาสโก้ (King of Basgo) ที่นับถือศาสนาอิสลาม

จนปีค.ศ.1959 เมื่อจีนรุกเข้าสู่ทิเบต ทำให้ชาวทิเบตจำนวนมากอพยพหนีภัยสงคราม มุ่งสู่ลาดักห์และอินเดีย ในจำนวนนี้ยังรวมถึงองค์ดาไลลามะองค์ที่ 14 (องค์ปัจจุบัน)

การหลั่งไหลอพยพของชาวทิเบตในครั้งนั้น ทำให้เกิดชุมชนชาวทิเบต ที่มาลงหลักปักฐานอยู่ในลาดักห์กันเป็นจำนวนมาก จนที่นี่ถูกเรียกขานว่า “ทิเบตน้อย” (Little Tibet)

จากที่ไปที่มาและความพูกพันกับทิเบตของคนลาดักห์ที่มีมาแต่ยาวนาน จึงไม่น่าแปลกใจที่คนลาดักห์ จะมีนิสัยและหน้าตาละม้ายไปเหมือนคนทิเบต มากกว่าคนอินเดีย

การเดินทางครั้งนี้จะนำพวกเราไปยังพื้นที่ที่ร้อนสุด ๆ ในกรุงเดลี และบางส่วนของราชสถาน (จัยปูร์) ที่มีอากาศร้อนระดับครึ่งปรอท 48 องศา อาจทำให้หลายคนร้อนจนแทบจะละลาย จากนั้นเรายังต้องเดินทางขึ้นไปทางเหนือของอินเดียที่มีอุณหภูมิแตะเลข 0 ถึง -12 (ในช่วงที่เราไป) ยังมีของแถมพ่วงคือความสูงเหนือระดับนํ้าทะเลถึง 3,524 - 5,000 เมตร และอากาศอันแสนจะเบาบาง