ลวงใจ (ไม่) รัก

ลวงใจ (ไม่) รัก
------------------------------
“ทำไมกลับดึกขนาดนี้คะ”
คำถามนี้ดังออกมาจากกลีบปากอิ่มของปณิดา ใบหน้านวลรูปไข่มีแววเศร้าให้เห็น สายตามองตรงไปยังคนที่เธอเฝ้ารัก
“ไม่จำเป็นต้องรู้” ฝ่ายชายผู้ตอบคำถามแทบจะไม่ปรายตามองปณิดาด้วยซ้ำ ทำราวกับว่าหญิงสาวไม่ได้มีความสำคัญใด ๆ ทั้งที่สถานะของเจ้าหล่อนคือ ภรรยา ที่ถูกต้องตามกฎหมายและพฤตินัย
ปณิดายิ้มเศร้าทันที แต่ก็ได้ยิงอีกหนึ่งคำถามออกไป
“ไปทำอะไรมาคะ ทำไมถึงกลับมาในสภาพนี้”
สายตากลมโตที่มีแวววูบไหวมองไปยังเสื้อเชิ้ตของภาม ผู้เป็นสามี ที่มันมีสภาพยับยู่ยี่ ในทันใดก้อนสะอื้นก็มาจุกอยู่ที่คอ เธอนั้นไม่อยากจะคาดเดาเลย
“ทำงาน” ด้านภามตอบด้วยน้ำเสียงไม่ต่างจากเดิม แถมยังมีท่าทีเหมือนคล้ายจะรำคาญ
วินาทีนั้นหญิงสาวแค่นยิ้มเศร้า เธอรู้ว่าคำตอบนั้นมันเป็นคำปด มันไม่ใช่ความจริง จึงปล่อยคำถามเด็ดที่ทำให้ภามต้องหยุดเดินทันทีแล้วเลิกคิ้วเป็นเชิงสงสัย
“หมดรักป่านแล้วหรือคะ” เสียงของเจ้าหล่อนสั่นเหลือประมาณ แม้ใจจะกลัวในคำตอบ แต่ก็อยากจะรู้ถึงความจริง ไม่อยากอยู่กับคำถามในใจอีกต่อไปแล้ว พลันเงยหน้ามองสามี กลับพบแต่แววตาที่ยิ่งทำให้หัวใจคล้ายจะวาย
สิ่งที่ปณิดาได้รับกลับมีเพียงความเงียบ ยิ่งเป็นการตอกย้ำสิ่งที่เธอได้เห็นมาในวันนี้
“ถ้าบอกว่าใช่ เธอจะยอมปล่อยฉันไปไหม”
น้ำตาที่กั้นไว้เริ่มไหลอาบสองข้างแก้มช้า ๆ แค่ประโยคนี้หล่อนก็รู้ถึงปลายทางของจุดจบแล้ว ปณิดาเดินเข้าไปสวมกอดสามีจากด้านหลัง
แต่ชั่วนาทีก็ต้องยิ่งเจ็บหนักเมื่อได้กลิ่นน้ำหอมหนึ่งลอยผ่านมา และพอทราบว่าคือของใคร ซึ่งไม่ใช่ทั้งของเขาและของเธอ ขอบตาก็แดงก่ำและต้องเม้มริมฝีปากไว้แน่น
ภามรับรู้ได้ถึงแรงสะอื้นที่มาปะทะข้างหลัง แต่กลับไม่ได้มีร่องรอยของความเสียใจ
“การกระทำของฉันมันยังไม่ชัดพออีกหรือ จะโง่ไปถึงไหนปณิดา” เขาตอบทั้งที่ไม่ได้หันไปเผชิญหน้ากับคนตัวเล็ก ก่อนจะแกะมือเจ้าหล่อนออก สองเท้าก้าวเดินต่อ ทว่าก็มีคำถามหยุดรั้งไว้อีกหน
“ที่เขาลือกันว่าคุณแต่งงานกับป่านเพราะผลประโยชน์มันคงจะจริงสินะคะ” แม้จะปวดใจที่ต้องกล่าวออกไป แต่หากมันเป็นความจริงก็ต้องรับให้ไหว ที่ผ่านมาเธอเชื่อจนหมดใจว่าเขารักเธอไม่ต่างจากที่เธอรักเขา ทว่าความจริงวันนี้ที่ได้รับรู้มันกลับสวนทาง
“ก็ฉลาดขึ้นมาแล้วนี่” คนพูดยิ้มหยัน แล้วพลิกตัวเดินต่อในทันที แม้เสียงสะอื้นไห้ที่ดังไล่หลังมาจะทำให้เขาชะงักไปชั่วนาที แต่ก็ไม่ได้ทำให้เหลียวหลังกลับไปมอง ในเมื่อเขากำลังเดินหน้า ก็ต้องเดินให้สุด
--------------------------------------------------------------
***หากผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยค่ะและจะนำไปปรับปรุงในเรื่องต่อไป***