บังเอิญเจอรัก

“รีบไปไหนคะ”

“ยุ่ง” วรรณรดาหันไปแยกเขี้ยวใส่คนถาม แต่เธอไม่ได้โกรธกับการเซ้าซี้ของน้องเพราะชินแล้ว

“พูดแบบนี้คนเมื่อเช้ามารับแน่เลย” พนิดาหรี่ตามองจับผิดรุ่นพี่พร้อมกับส่งยิ้มทะเล้นมาให้

“มารับอะไรเล่า พี่ได้รถมาขับแล้ว”

“แสดงว่ามีนัดเจอกันข้างนอกแน่เลย” ยังมีคนพยายามไล่ต้อนให้เธอเล่า

อีกฝ่ายถึงกับส่ายหน้ากับการช่างเดาของรุ่นน้องในแผนก แต่ก็เลือกจะไม่สนใจพร้อมกับถือกระเป๋าขึ้นมาสะพาย “ไปล่ะ” ว่าแล้วก็เดินออกมา

“นัดสำคัญเหรอคะรีบขนาดนั้น” สาวน้อยตะโกนถามพร้อมกับโบกมือให้ และยังไม่วายส่งท้าย “Have a nice day นะค้าาา”

วรรณรดาถึงกับหัวเราะออกมาเมื่อได้เห็นท่าทางของสาวนักเดา วันนี้จะเป็นวันที่ดีของเธอหรือเปล่านะ หญิงสาวส่ายหน้าให้กับความคิดของตัวเอง

การได้เจอกับธนวินท์จะเป็นเรื่องดีไม่กี่เรื่องในชีวิตเธอหรือเปล่านั้น คงมีแต่ผู้กำหนดชะตาที่รู้