ความรักของวนัสนันท์

ณ รวงรังไม้ล้อมหอมกลิ่นป่า

เสียงนกกาเพรียกไพรให้ชวนฝัน

เสกชีวิตสรรค์สร้างทุกวานวัน

ถ้อยจำนรรจ์กระซิบรักจักยืนนาน

ตราบฟ้าสิ้นดินสลายละลายหล้า

แม้ผืนป่าสูญสิ้นถิ่นละหาน

จะจงรักมั่นไว้ทุกวันวาร

แม้นผ่านกาลเวลาล่วงจักรักเธอ