เหมือนดั่งฝันไป

เธอมีชื่อว่า “เหมือนฝัน” เรื่องชีวิตของเธอก็เป็น “เหมือนดั่งฝัน”

หากความผิดที่ไม่ได้ก่อทำให้เธอต้องพบเจอกับฝันร้ายแล้วไซร้...

ถึงวันที่ความจริงปรากฏเธอจะมีโอกาสได้พบกับฝันดีบ้างไหมหนอ...

-----------------------------------------------------

วงหน้าสะสวยแหงนขึ้นมองท้องฟ้ายามมืดมิดยามค่ำคืนของเมืองฟ้าอมรที่ปราศจากแสงของดวงดาว มิหนำซ้ำยังดูขมุกขมัวราวกับมีเมฆหมอกปกคลุม เหมือนฝันยิ้มน้อยๆ ที่มุมปากทั้งที่นัยน์ตาแสนเศร้า จะว่าไปท้องฟ้าของกรุงเทพกับชีวิตของเธอตอนนี้ก็ไม่ต่างกันนักหรอก

บางครั้งชีวิตคนเราก็เหมือนดั่งฝันไป เมื่อไม่กี่เดือนก่อน เธอยังมีชีวิตที่สวยสดงดงามราวกับเป็นนางฟ้าน้อยๆของพ่อ ครอบครัวแม้ไม่ได้ร่ำรวยล้นฟ้าแต่ก็ไม่เคยขาดแคลน มีชายคนรักที่แสนอบอุ่นและกำลังจะแต่งงานกัน ทุกอย่างช่างงดงามราวกับความฝัน

แต่ดูตอนนี้สิ...เหมือนฝันยิ้มเยาะตัวเอง ถ้าจะเป็นนางฟ้าเธอก็คงเป็นได้แค่เพียงนางฟ้าตกสวรรค์ ไร้ค่า ไร้ราคาราวกับผ้าขี้ริ้วเก่าๆ ที่เมื่อถูกใช้จนหนำใจแล้วก็โดนโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี

------------------------------------------------------

“อย่าประมาทฉันเกินไปเหมือนฝัน เธอไม่ได้รู้จักฉันดีพอ เหมือนกับที่ฉันก็ไม่ได้รู้จักธาตุแท้ของเธอเช่นกัน”

“มาเป็นผู้หญิงของฉันซะ ยังไงๆฉันก็คงแต่งงานกับผู้หญิงที่มีพ่อขี้โกงแบบเธอไม่ลงอีกแล้ว แต่เห็นแก่ที่เราเคยคบกันมา ถ้าเธอยอมเป็นของเล่นคั่นเวลาจนกว่าฉันจะหาผู้หญิงที่ดีและเหมาะสมกับฉันมาเป็นภรรยาที่ออกหน้าออกตาได้ ถึงตอนนั้นเธอจะไปไหนก็ไป” เมื่อเห็นเธอยังเงียบไปเขาก็พูดต่อ

“ระหว่างที่เธอเป็นผู้หญิงของฉัน ฉันจะยังไม่เอาความพ่อของเธอ เธอซื้อเวลาให้พ่อของเธอได้นะเหมือนฝัน ถ้าเธอจะทำ”