ชายิการสเด็ด

"เหมียว...ช่วยพี่หน่อยนะคนดีพี่จะขาดใจแล้ว"

น้ำเสียงเช่นนี้เธอก็แทบจำไม่ได้ว่าเป็นสามีเธอจริงหรือด้วยปกตินั้นอนันทกานต์มิใช่คนพูดจามากยิ่งพูดน้ำเสียงก็ไม่กระเส่าแหบพร่าเช่นนี้มาก่อนเลยสักครั้ง

"ช่วย? ...ช่วยอะไรคะเหมียวงงไปหมดแล้ว...คุณกานต์บาดเจ็บตรงไหนคะ"

เธอไม่ได้อินโนเซ้นหรืออ่อนเดียงสาจนเหมือนนางเอกในนิยายจะได้ไม่รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปรงของร่างตรงหน้าในยามนี้ตัวเขาร้อนจัดจนแดงไปหมดทั้งร่างแล้วกระมั่งเพราะส่วนที่พ้นเสื้อออกมารวมทั้งใบหน้าขาวๆ นั้นแดงจัดดังคนเป็นคนไข้หนักแต่ที่ทำมินตรา วขัญบินก็กึ่งกลางร่างสามีหนุ่มที่โป่งพองจนเธอสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งเป็นลำดันกางเกงผ้าสแล็คเนื้อดีราคาแพงนั่นจนหญิงสาวคิดว่าหากมันพองกว่านี้ซิบเขาอาจแตกออกมาเป็นแน่แท้

ชายหนุ่มเองก็แลเห็นสายตาเช่นนั้นของภรรยาสาวเขาจึงยิ่งก้มลงมาจนปากเขาและปากเธอชิดกันก่อนจะพูดบางอย่างเบา

" พี่ถูกมอมยามา...รู้จักไหมยาที่ทำให้มีอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง...นะช่วยพี่หน่อยนะครับอย่างไงเราก็เป็นผัวเมียกันอย่างถูกต้องทุกอย่างขาดแต่...."

สายตาสื่อมาแทนคำพูดที่เขาเว้นไว้ให้มินตราได้คิดเอง...แต่ตอนนี้หญิงสาวแสนสยิวอย่างมากยามชายหนุ่มขยับปากพูดริมฝีปากของทั้งคู่ก็สัมผัสกันไปมาตลอดเวลายามที่อนันทกานต์ขยับปากพูดแรงเสียดสีทำเอามินตราสั่นไปเลย....