ภรรยาดื้อรัก

คุณพีชยืนหนึ่งเรื่องความขาวอมชมพู

****

“ขึ้นไปบนเตียง! ”
“คุณพีชคะ”
“ถึงเธอจะไม่ใช่คนที่ฉันอยากแต่งด้วย แต่เธอต้องทำหน้าที่เมีย” พีชญะพูดไปก็เพราะอารมณ์โกรธด้วยส่วนหนึ่งที่เหยียดหยามเธอไปก็เพราะเขายังสับสนอยู่มาก พีชญะคงดูแย่ในสายตาอดีตน้องเมีย แต่ทำไงได้ล่ะเขาเองก็เป็นฝ่ายโดนกระทำย่อมมีอารมณ์เป็นธรรมดา
นุ่มนิ่มทอดตัวลงนอนบนเตียงที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ เธอวางมือสองข้างไว้บนหน้าอก เขินอายปนโง่เขลาไร้ประสา แค่จะจับมือถือแขนเธอยังไม่เคยทำเลยพอมาวันนี้ที่เธอต้องเสียตัวให้เจ้าบ่าวแม้จะเตรียมใจมาบ้างแล้ว แต่ก็ยังไม่วายขัดเขินประดักประเดิดอยู่ดี
เสียงเข็มขัด เสียงสะบัดสูทของสามีทำหัวใจเธอเต้นตึกตัก นุ่มนิ่มหลับตาปี๋นอนแข็งทื่อเป็นหินรอเขาสั่งว่าเธอควรทำอะไรต่อ เตียงขยับเพราะน้ำหนักที่นอนทับลงมา
เธอกัดปากข่มใจและรอให้พีชญะมาถอดชุดแต่งงานให้ นุ่มนิ่มหลับตาอยู่นานสองนาน เธอรอเขาเนิ่นนานเกินจนรู้สึกเคลิ้มหลับลง
“เจ้าสาวบ้าที่ไหนนี่มันเด็กเพิ่งโตชัดๆ ”