ตกหลุม...รัก

“ป้อจ๋า อุ้ม” กวินธิดายื่นมือให้เขายกขึ้นนั่งบนตัก
“ผมไม่ได้สอนจริงๆนะ แต่ก็อยากขออนุญาตให้กอบัวเรียกผมแบบนี้ได้ไหม” เขาเอ่ยขึ้นไม่เต็มเสียงนัก เพราะไม่รู้ว่าเธอจะคิดยังไง ด้วยความที่เพิ่งรู้จักกันด้วย
“แต่ว่า...”
“แม่จ๋า” กวินธิดาชี้ช่อแก้ว แล้วชี้มาทางเขา “ป้อจ๋า” จากนั้นก็ชี้ตัวเอง “บัว”
จ๊ะ! เรียบร้อย ใครสอนนี่เธออยากรู้จริงๆ ถ้าเขาไม่ได้สอน เธอไม่ได้สอน จะเหลือใครอีกที่อยู่กับลูกของเธอบ่อยๆ ป้าแมว เฮ่อ ป้าแมวแน่นอน
“นะครับ”
“นะ ค้าบ”
“เฮ้อ” ร้อยทั้งร้อยไม่มีใครทนสายตาออดอ้อนนี้ได้หรอก มีสาวๆตายเพราะสายตาพิฆาตของเขากี่คนแล้วนะ “แฟนคุณจะไม่เข้าใจผิดหรือคะ ถ้าเกิดไปได้ยินกอบัวเรียกแบบนี้เข้า”
“ผมยังไม่มีแฟน”