สายรุ้ง

ในความฝัน…ชีวิตย่อมสดใสประดุจสายรุ้งบนฟากฟ้าเสมอ แต่ในยามเป็นจริง ชีวิตมักจะต้องทนกับความขมชื่น ปวดร้าว ที่ทยอยกันเข้ามาไม่ขาดระยะ แต่ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ เธอคงได้เดินทางมาสุดสายรุ้งแล้ว ได้รับรู้ถึงความเป็นจริงในชีวิต ได้รับรสชาติของความขมขื่น และได้ประจักษ์ถึงคุณค่าของความรักที่เหล่อเลี้ยงหัวใจมา มีประโยชน์อะไรที่จะทนต่อความอ้างว้างโดดเดี่ยว ที่เธอพยายามกั้นก่อไว้เป็นกำแพงหัวใจ มีประโยชน์อะไรที่จะหลีกหนีความจริงวันนี้

เมื่อความเสียใจมาบั่นทอน…ครั้งแล้วครั้งเล่า
ทุกอย่างก็ล้นทะลักทลายครืน…สิ้นความรู้สึกรัก
ตราไว้เพียงความปวกร้าว ชิงชัง หมดหวัง แม้ภาพแห่งวันคืนเก่าๆ อันสุขสมก็ไม่สามารถรั้ง…ผู้หญิงคนนั้นใช้เหล้า ‘กล่อมหัวใจ’ จนกลายเป็นแอลกอฮอลิซึ่ม!
สายรุ้งเปรียบไว้ดั่งความฝันงดงาม กลายเป็นความหวังที่ไกลเกินไขว่คว้า แม้จะเอื้อมจนสุดตัว สุดหัวใจแล้วก็ตาม