เฒ่าลอยลม รวมเรื่องสั้นชุดเฒ่าอันเกรียงไกร

เฒ่าหนูออกมายืนรับลมเย็นและแดดอุ่นสีเหลืองอ่อนอยู่ที่หน้าร้าน ทันใดนั้นเองเขาก็ร้องอุทานออกมาด้วยเสียงอันดัง ในเมื่อเขาเห็นสุภาพบุรุษหนุ่มคนหนึ่งเดินมาด้วยท่าทางอันทะมัดทะแมง มีคนเดินติดสอยห้อยตามมาเป็นพรวน

“ท่านผู้แทน - โอ ท่านผู้แทน” เขาร้องขึ้น แล้วก็วิ่งตรงเข้าไปในทันที จับมือท่านผู้แทนบีบแล้วบีบอีกขึ้นมาถึงต้นแขนด้วยความสะอึกสะอื้นตื้นตันใจ “ท่านผู้แทน ผมไม่นึกเลยว่าจะมาถึงที่นี่ - นึกว่าได้เป็นผู้แทนแล้วจะลืมพวกผมบ้านหนองปลาไหลเสียแล้ว ยังมีอะไรอีก ใช้ผม - ใช้มาเถอะน่า เหมือนที่ท่านผู้แทนเคยใช้ผม”

ท่านผู้แทนพยักหน้าช้าๆ ถูกแล้วเขาเคยใช้เฒ่าหนูในการโฆษณาหาเสียง วิธีการโฆษณาด้วยปืนของเขาได้ผลพอใช้ ลึกลับใกล้ของจริง และเต็มไปด้วยเหตุผลที่สมควร วิธีการของเขาก็ไม่เห็นมีอะไรมาก ใช้เฒ่าหนูคนเตะฝุ่นแอบไปยิงเขาในเวลาที่เขาเดินทางไปตามตำบลต่างๆ เพื่อหาเสียง และคนร้ายที่ลอบยิงก็ยิงเขาผิดเสียทุกทีไป ซึ่งถ้าถูกเข้าแม้แต่นัดเดียวเท่านั้น เขาก็คงจะเป็นขี้เถ้าไปแล้ว ไม่ได้มานั่งอยู่ในรัฐสภาอย่างเดี๋ยวนี้

เขายัดเงินเข้าไปในมือของคอมเหรดหนูก้อนหนึ่ง โดยไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรมากนัก พอที่แกจะซื้อเหล้าได้หลายขวดเฒ่าหนูแทนที่จะหน้าแดงเรื่อขึ้นด้วยความปีติยินดี แต่หน้าของแกกลับขาวลงไปถนัดใจ