ไร่รักจอมอสูร

รถยนต์คันหรู มาจอดอยู่ตรงหน้าบ้าน กายลงมาเปิดประตูรถให้นายหนุ่มทันที
“ลงมาสิ จะนั่งอยู่อีกนานมั้ย”หันมาดุผิงผิงที่เอาแต่นั่งนิ่ง ไม่คิดจะลงมา ผิงผิงลงจากรถเดินตามธันวาเข้าไปในบ้าน
“เอ่อ คุณ คืนนี้ฉันนอนไหนเหรอคะ” ผิงผิงที่นั่งคิดอยู่นาน เธอไม่อยากนอนห้องนั้นกับเขา เธอกลัว
“ห้องเดิมที่เธอนอนตอนกลางวัน” พูดจบเดินขึ้นบันไดไป ผิงผิงเดินตามและเดินเร็วๆเข้าห้องของตนเอง ห้องที่ชายหนุ่มบอกให้เธออยู่
ธันวายิ้มมุมปาก คิดเหรอว่าจะหนีเขาพ้น เขาอยากได้อะไรก็ต้องได้
ผิงผิงอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าที่ซื้อมาใหม่ กำลังเอนตัวลงนอน เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น พร้อมร่างชายหนุ่มเดินเข้ามา
“คุณมีอะไรคะ ฉันจะนอนแล้ว” ผิงผิงดึกป้าห่มคุมตัวเอง เหลือแต่ตาสองข้าง
“มานอนไง นี่ห้องฉัน”
“ไหนคุณบอกให้ฉัน”
ธันวาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ผิงผิงขยับตัวเองออกมา
“หมู่บ้านนี้อยู่ใกล้เขา ผีเยอะ ระวังล่ะ” ธันวาปิดไฟตรงหัวเตียง และทำท่าว่าหลับไปแล้ว
ผิงผิงที่นอนอย่างระแวง มองรอบๆห้องเห็นแต่ความมืด
“ฮูก ฮูก ฮูก” เสียงนกเค้าแมวร้อง ผิงผิงมองมายังชายหนุ่มที่ตอนนี้หลับไปแล้ว เธอกลัวผี จึงค่อยๆขยับตัวเข้าไปใกล้ชายหนุ่ม ธันวาที่แกล้งหลับ รับรู้การขยับตัวของคนข้างๆ จึงเข้าไปดึงร่างบางมากอดแนบอกทันที และทำเป็นเหมือนคนนอนละเมอ ผิงผิงที่ตกใจ นอนตัวแข็งทื่อ ธันวานิ่งไปแล้ว ‘นี่เขาละเมอเหรอนี่’ ผิงผิงจึงผ่อนคลายลงและหลับไปพร้อมอกอุ่นๆของชายหนุ่ม
ในความมืด ตอนนี้เสียงหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอของคนในอ้อมกอด บ่งบอกว่าเธอหลับไปแล้ว
“หลอกง่ายจริงๆแม่สาวน้อย”ธันวาจึงกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น รอเธอคุ้นชินกับเขาให้มากกว่านี้ เขาจะทำให้เธอไปไหนไม่ได้เลย