ความมืดแห่งคูหาทอง

เมื่อย้อนจินตนาการไปถึงบรรยากาศแห่งสมัยพุทธกาล ได้เกิดภาพมากมายผุดขึ้นในความคิดสม่ำเสมอ ครั้นเสนอเรื่องแรกคือ ‘เสียงแห่งมัชฌิมยาม’ ไปแล้ว ยังไม่หมดอาการอยากย้อนยุค ข้าพเจ้าจึงเริ่มอ่านหนังสืออีกหลายเล่มเกี่ยวกับพุทธศาสนาและศาสนาพราหมณ์ หากในที่สุด ก็มาหยุดลงตรง ‘พระธัมมปทัฏฐกถาแปล’ ที่ข้าพเจ้าติดใจในบรรยากาศระหว่างบรรทัดอันถ่ายทอดอย่างชัดเจนถึงสมัยพุทธกาลอีกเช่นเคย

หลังจากคิดไปตรองมา เพื่อหาทางผูกเรื่องต่อไป ทันใดก็มาสะดุดอยู่ที่ ‘พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค ๘’ อันให้ภาพโจรปล้นเรือนของมหาอุบาสิกา

เพียงแต่อ่านเรื่องนั้นจบลง ข้าพเจ้าก็ผูกเรื่องขึ้นใหม่ในทันที โดยตัดกลุ่มโจรออกไป เปลี่ยนโจรให้เป็นคนในครอบครัว จึงได้เรื่องราวกันแสดงความโลภและริษยา ข้าพเจ้าจึงตั้งชื่อให้ว่า ‘ความมืดแห่งคูหาทอง’