เลขาตีตรา (ภคิน-ม่านมุก)

“ฉันซื้อของเล่นมาเต็มรถเลย”
ดวงหน้างามซีดเผือด ปากอิ่มสั่นระริกด้วยความตื่นตกใจ
“ซื้อ... มา... ทำไมคะ?”
ภคินปล่อยมือจากร่างอรชรของผู้หญิงที่ตัวเองคิดถึงแทบคลั่ง และเดินไปเปิดประตูรถ หยิบถุงกระดาษออกมาหลายใบ
“ก็ซื้อมาให้ลูกของเราไงล่ะ”
“ละ... ลูก...?”
ภคิน... รู้ได้ยังไง?
หล่อนกำลังจะวิ่งหนีกลับเข้าไปตั้งหลังในตัวบ้าน แต่คำพูดของภคินหยุดยั้งเอาไว้เสียก่อน
“ถ้าเธอคิดจะปิดบังฉันเรื่องลูกของเราล่ะก็ เธอพลาดแล้วล่ะ เพราะฉันรู้ว่าเรามีลูกฝาแฝดด้วยกัน”