My darling ผู้หญิงถือเกียร์ตำแหน่งเมียวิศวะ

"ฉัน....เอ่อ"ฉันอ้ำๆอึ้งๆทั้งพี่บิวอิคก์ทั้งน้ำเหนือส่งสายตากดดันมาให้ยกใหญ่ขืนเล่นมุกเป็นลมไปมีหวังโดนรุมกระทืบเละคาที่แน่ๆ
"เฟอร์...โสดค่ะ"น้ำเหนือหน้าบึ้งไม่ต่างอะไรกับพี่บิวอิคก์เขาส่งสายตาเจ็บปวดและเสียใจมาให้ฉันมันชั่งเป็นสายตาที่แสนจะทรมานจริงๆเขารู้สึกแบบนี้มาตลอดเลยงั้นเหรอส่วนน้ำเหนือเองสายตาของเด็กคนนั้นวูบไหวเหมือนหมดหวังยิ่งมองยิ่งไม่เข้าใจว่าต้องการอะไรกันแน่
"แต่แค่เมื่อกี้เท่านั้น"ทุกคนทำหน้างงฉันเดินไปจับมือพี่บิวอิคก์เอาไว้แล้วค่อยๆผสานมืออย่างแนบแน่น
ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าทำไมถึงได้กล้าหาญถึงเพียงนี้รู้แค่ว่าไม่อยากทำให้คนๆนี้ต้องเจ็บต้องรอไปนานมากกว่านี้อีกแล้วมันถึงเวลาที่การรอคอยต้องจบลงสักทีตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับเวลาแต่ขึ้นอยู่กับคนสองคนต่างหากก่อนที่จะไม่มีลมหายใจมาบอกรักกันพวกเราควรจะรีบคว้ามันไว้ไม่ใช่รึไง
"พี่บิวอิคก์....คบกับเฟอร์นะคะ"
"อ๊ายยย!!!!"แคมปัสกรีดร้องออกมาเพื่อนๆของพี่บิวอิคก์ก็โห่แซวกันยกใหญ่บางคนก็พอทราบมาบ้างแล้วว่าเขาตามจีบฉันอยู่จึงจัดการอวยพรล่วงหน้าให้ซะงั้น
"ไม่ได้ล้อเล่นใช่รึเปล่า"
"อยากให้ล้อเล่นไหมล่ะคะ"
"ถ้ากล้าล้อเล่นก็ลองดู"ฉันอมยิ้มขำ
"คำตอบล่ะ?"
"ไม่"ฉันหุบยิ้มแทบจะทันทีทุกคนเองก็เริ่มเงียบลงทำไมอะไหนบอกว่ารักฉันไงทำไมถึงปฏิเสธเล่า!!
"เพราะฝ่ายขอต้องเป็นพี่ต่างหาก"ฉันยิ้มจนแก้มแทบปริเขาแกล้งฉันจนนาทีสุดท้ายจริงๆด้วย
"คบกับพี่นะเฟอร์"
"ค่ะ"พี่บิวอิคก์คว้าตัวฉันเข้าไปกอดท่ามกลางเสียงโห่แซวแล้วยินดีปนเปกันไปหมดไม่คิดเลยว่าเราจะตกลงคบกันโดยมีพยานมากมายขนาดนี้
"หวานสาสสส~"
"พวกไอ้รวมต้องเสียใจที่ไม่มา!!"
"ดีใจด้วยนะเฟอร์"
"ฮิ้ววว~เจ้าชายน้ำแข็งสละโสดแล้วโว้ย!!"ทุกคนโห่แซวจนฉันเขินพี่บิวอิคก์ขยี้หัวฉันเบาๆก่อนจะจับมือข้างที่สวมเกียร์อยู่ขึ้นมาลูบเบาๆ
"อยากรู้ความหมายของมันรึเปล่า"
"เกียร์อยู่ที่ใจ…ใจอยู่ที่เกียร์…ฝากเกียร์ไว้กับใครเท่ากับฝากใจไว้กับคนนั้นเฟอร์พูดถูกไหมคะ"
ฉันอมยิ้มพี่บิวอิคก์โยกหัวฉันเบาๆไม่อยากบอกหรอกว่าระหว่างรอถ่ายรูปฉันเสิร์ชหาข้อมูลมาหมดแล้วเรียบร้อยว่าเกียร์ของวิศวะก็เปรียบเหมือนศักดิ์ศรีการที่เรายอมให้ศักดิ์ศรีแก่ใครสักคนนั่นก็แปลว่าเรารักคนนั้นมากไงล่ะ
"ให้ไปแล้วไม่รับคืนนะ"
"ต่อให้อยากได้คืนเฟอร์ก็ไม่ให้หรอก"
"ไม่มีวันที่พี่อยากได้มันคืนแน่นอน"