กลกาลบันดาลรัก

“อย่าเกร็งสิ ตอนจับคู่กับกันตพณคุณดูเป็นกันเองกับหมอนั่นดีนี่ จะกอดเอวผมไว้ตอนไม่แน่ใจว่าจะพลาดหรือเปล่าเหมือนที่ทำกับหมอนั่นก็ได้นะ”
คนฟังเม้มปากแน่น “ฉันไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาใคร เพราะคุณเป็นเจ้านาย”
“เปล่า...ผมคือเพื่อนร่วมงานของคุณ และตอนนี้ก็เป็นเพื่อนร่วมทีมกับคุณด้วย”
“แล้วตกลงนายเกมไปไหนคะ” เธอถามออกไปเพราะสงสัยจริง ๆ และตอนนั้นไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองไหมที่เห็นแววตาคมที่สบตาเธอนั้นวาววับขึ้นแวบหนึ่งก่อนเลือนหายจนกลายเป็นปกติ
ทันกาลไม่ตอบเขาแค่ยกยิ้มมุมปากนิด ๆ พร้อมเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นอย่างท้าทาย เสียงนกหวีดเป็นสัญญาณเริ่มต้นการแข่งขัน ทันกาลเอากระดาษแผ่นบางขนาดเท่าฝ่ามือทาบไว้ที่ปากและดูดไว้เพื่อรอส่งให้มธุ-ลีห์ สายตาที่เขามองผู้ร่วมทีมทำให้พนักงานหลายคนที่จับตามองและยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายคลิปวิดีโอถึงกับกรี๊ดกันสนั่นลั่นสนาม ยิ่งตอนมธุลีห์ประกบริมฝีปากเพื่อรับกระดาษแผ่นแรกมาเก็บใส่จาน เสียงรอบข้างยิ่งดังขึ้นอีกเท่าตัว เรียกได้ว่ากรี๊ดจนคอแทบแตกของแท้เลยก็ว่าได้...