เจ้า(หนี้)หัวใจ

เจ้า(หนี้)หัวใจ
---------------
โดย แสนรัก

คำโปรย…
‘เจ้าหนี้หน้าเลือดช่างได้กำไร เพราะนอกจากดอกเบี้ยที่บานสะพรั่ง เขายังได้ดอกรักจากเธอไปด้วย’
----------
“ไอ้พีระคืนเงินมาห้าสิบล้าน”
“……” มือที่กำลังพันผ้าพันแผลใหม่ให้เขาอย่างชำนาญขึ้นจากแต่ก่อนชะงักงัน เมื่อจู่ๆ คนที่นั่งนิ่งๆ ให้เปลี่ยนผ้าก็พูดขึ้นมา
“มันคงอยากเอาเธอกลับไปใจจะขาด”
“ฉันก็อยากใจจะขาด” เสียงหวานพูดตอบกลับไป ขณะเดียวกันการเปลี่ยนผ้าพันแผลในวันนี้ก็จบลง
“……”
“แต่รู้ว่ากลับไม่ได้…” เธอเงยหน้าขึ้นไปมองเขาที่ก็ทอดมองมานิ่งๆ ด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก แต่มีเสี้ยววินาทีหนึ่งที่เธอคิดว่าได้เห็นประกายไหวลึกอยู่ในความมืดดำคู่นั้นที่สบประสานมา
ก่อนเอวเล็กจะถูกท่อนแขนแกร่งข้างที่เขายังใช้งานได้ดีเกี่ยวลากเข้าไปหา ออกแรงเพียงนิดเดียวรตีก็ตัวปลิวขึ้นไปนั่งเกยอยู่บนตักของเขาแล้ว
“ดอกเบี้ยมันบานสะพรั้ง เพิ่มขึ้นทุกวันนั่นแหละพลอย” เสียงเข้มเอ่ยพูดอยู่กับสาบเสื้อคอปกของเธอ ลมหายใจอุ่นๆ ที่เหมือนถูกตั้งใจให้รดรินผิวเนื้ออ่อนตรงนั้นชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จนคนที่ถูกกระทำแบบนี้ทุกวันต้องเกร็งตัวรอรับสัมผัสที่ร้อนจัดกว่า
“……”
“ฉันเป็นง่อยแบบนี้ เก็บคืนได้วันละนิดเท่านั้น”
“อ๊ะ!” รตีสะดุ้งเมื่อปลายจมูกโด่งและริมฝีปากหนากดแนบลงมาที่กลางระหว่างสาบเสื้อ ต้องยกยันสองมือไว้กับลาดไหล่หนาแล้วห่อตัวหนีกับสัมผัสร้อนเหมือนไฟนั่น
ถึงรู้อยู่แล้วว่าจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งหลังทำแผลให้เขาเสร็จ แต่รตีก็ยังไม่เคยไหวตัวหนีได้ทันสักที มีแต่จะเสียหายมากขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่ที่ย้ายมาอยู่กับเขา
“ฉันก็อยาก…”
“พอ…”
“รักเธอใจจะขาดแล้ว..พลอย”