สัญญาข้าทวง

ก็ใครเล่าให้คำมั่นสัญญาว่าจะแต่งงาน...
มอบใจกายใช้ชีวิตคู่ตราบฟ้าดินสลาย
กาลเวลาเปลี่ยน ใจนารีเปลี่ยน
งานทวงสัญญาจึงบังเกิด!
-- -- -- -- --
“เจ้ารบกวนเวลาพักผ่อนของข้าอีกแล้ว เจ้าต้องการสิ่งใด?”
“ข้าต้องการกำไลหยกขาววงนั้นคืน”
เจ้างูยักษ์เงียบไป แต่สายตาดุร้ายยังจับจ้องมาที่หญิงสาว
“ข้าพูดกับเจ้า ไม่ได้ยินหรือ”
“ข้ามอบกำไลหยกขาวแก่เจ้าก็ได้ แต่มีเงื่อนไข” เฟยเทียนหยุดพูดแค่นั้น แต่สายตายังจับจ้องหญิงสาวไม่วางตา
แม้นางจะเปลี่ยนไปจากเดิมมาก แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนเลยก็คือดวงจิตรอันพิสุทธิ์ และหัวใจอีกครึ่งดวงของเขาที่ยังอยู่ในกายของนาง
“เงื่อนไขอะไร พูดมาได้เลย”
“เจ้าต้องเป็นภรรยาข้า”
ได้ฟังเงื่อนไขหนิงหลงก็ชะงักไปซ้ำยังทำหน้ายุ่ง อยากจะหัวเราะขำให้ฟันหัก คนกับงูจะอยู่ด้วยกันได้อย่างไร แต่นางก็กลัวว่าเจ้างูดินตัวนี้จะพิโรธจับนางกลืนลงท้อง จึงได้แต่สำรวมเท่านั้น
ได้กำไลหยกคืนให้แม่นางหวังแล้ว หากนางเบื่อเจ้างูตัวนี้ นางค่อยเอาตัวรอดทีหลังก็ยังได้
คนอย่างหนิงหลงลองไม่พอใจแล้ว นางย่อมไม่รักษาสัญญากับใครทั้งนั้น