ใจพร้อมรัก

“โธ่ปลายจ๋า..เมื่อไหร่จะใจอ่อน ผมอุตส่าห์ทำตัวน่ารักอดใจไว้ไม่ปล้ำเมียตัวเอง..ต้องให้รอไปถึงเมื่อไหร่”
“ก็ทำตัวน่ารักเกินไปจนน่าสงสัยว่าทำดีหวังผล” หน้าเธอแดงขึ้นเขินกับคำว่าเมียที่เขามักจะยกมาอ้างเวลาคุยกันเรื่องนี้
“ก็หวังผลอยากได้เมีย..คนนี้คนเดียว” เขาว่าพลางคว้ามือเธอไปจับ ฉกหอมมือนุ่มเร็วๆ แล้วได้แต่ยิ้มแหะๆ เมื่อเธอถลึงตาใส่
“จะคลั่งตายแล้ว จะสองเดือนแล้วนะ”
“ไหนบอกว่ารอได้”
พสุธาทำหน้ามุ่ย ..พยายามท่องอดเปรี้ยวไว้กินหวาน ต้องการให้เธอยินยอมด้วยความเต็มใจไม่ใช่ยอมเพราะเขาเป็นฝ่ายปลุกปั่นอารมณ์ใคร่ในตัวเธอ
เขาอยากได้ทั้งความรักและความใคร่จากเธอ
“ระหว่างรอก็ขอรางวัลบ้าง นะๆ ..อยากจูบ อยากหอม อยากนอนกอด ..กอดเฉยๆ นะๆ” เขาออดอ้อน